14.5 C
Pontevedra
Martes, 19 de Marzo de 2024
Máis

    Tag: colaboradores

    Dores Tembrás, «Enxertos»

    A nostalxia é unha materia prima habitual á hora de escribir poesía, mais non fai falla chegar a tanto. Se, a cotío, esa nostalxia leva implícita certa dose de tristura morriñenta para lembrar tempos pretéritos, non sempre ten que ser así, como demostra Dores Tembrás no seu último poemario, «Enxertos». Dores mergúllase na súa propia memoria, na súa infancia na aldea e na mocidade urbanita, para poñer en práctica unha modalidade de nostalxia leda e luminosa, alonxada de tristuras e saudades

    Queridos Reis Magos…

    Nas cartas aos Reis Magos de Oriente nunca debe faltar unha boa dose de literatura, sexa cal sexa a idade do receptor. Neste andel, como facemos sempre, queremos aportar algunhas recomendacións dirixidas aos máis pequenos da casa.

    Aperitivos de hojaldre sin gluten

    Mayo es el mes de las personas celíacas. El día 16 se celebró el Día Internacional de la Enfermedad Celíaca y hasta este año, el 27 de mayo se celebraba en España el Día Nacional (este año nos unimos al resto de los países y lo celebramos el día 16).

    Ponteareas diante das eleccións (II): a Xeración do cambio, un recordo para que a Historia non se repita

    “De onde vimos? quen somos? onde imos?”. O título do cadro de Paul Gauguin e a letra da coñecida canción de Siniestro Total son interrogantes filosóficos que, aplicados ao mundano proceso electoral no que estamos inmersos, serven para lembrarnos que os procesos histórico-políticos son dinámicos e, polo tanto, teñen unha xénese no pasado que explica un presente que, á súa vez, condicionará o futuro decorrer dos acontecementos. A recente historia de Ponteareas non é unha excepción e, a poucos días das eleccións municipais, convén lembrala para non estar condenados a repetila.

    Ponteareas diante das eleccións (I): David contra Goliat e a utopía feita realidade

    Botando unha ollada atrás un non pode deixar de sorprenderse da rapidez coa que transcorre o tempo e a vida. Unha velocidade vertixinosa que tamén acompaña aos acontecementos e procesos sociais e políticos e que explica a facilidade coa que a sociedade pode esquecer tan axiña o seu pasado e, sobre todo, en política, ignorar de onde vimos, onde estamos e cara onde nos diriximos. Esquecemento dos que viviron eses procesos, mais tamén descoñecemento comprensíbel por razóns biolóxicas e xeracionais dos que daquela non naceran ou eran uns cativos.

    Miguel Sande, «Brinde e desespero»

    Miguel Sande está a presentar o seu novo poemario, «Brinde e desespero», co que recentemente acadou o XXV Premio Johan Carballeira. Xa falamos noutras ocasións neste mesmo espazo de como se están a diluír a cotío as xa febles liñas que separan os distintos xéneros literarios. «Brinde e desespero» é unha proba máis pois, a pesar da súa inequívoca cadencia lírica, Sande xoga a brincar con habilidade sobre as lindes da poesía para adentrarse no terreo da narrativa e darlle forma a unha prosa poética ben particular.

    Ponteareas e a filla pródiga: o novo espectáculo do Circo da Dereita

    Aínda que o pareza, non é un déjà vu, non. É real como a vida mesma. A dereita en Ponteareas regresa ao seu pasado, non sabemos se por convicción nostálxica ou, como parece máis evidente, por non atopar nada mellor que ofrecer.

    Teatro para nen@s

    Sempre fun dos que defenden a valía do teatro como asignatura en todos os niveis da educación. Polas súas evidentes compoñentes pedagóxicas e pola súa capacidade para aprender a expresarnos en público e a empatizar con outros, tan distintos de nós, merecería un espazo de honra no noso curriculo educativo. Por iso non quero deixar pasar o inicio do novo curso escolar sen facer un par de recomendacións de pezas teatrais dirixidas aos máis pequenos da casa.

    Ramón D. Veiga, «Zoom»

    En ocasións, a literatura xorde dun puro divertimento, dun simple xogo que alicerza a escrita e do que o autor ou autora se fai partícipe dende o inicio. Hai exemplos numerosos ao respecto, ás veces concibidos como simples exercicios de estilo, outras, como argalladas transgresoras coas que experimentar un xeito determinado de escribir. O que hoxe traemos a este espazo parece encaixar perfectamente nese prantexamento lúdico.

    ¡Galicia negra!

    En estos últimos días, mejor dicho ya semanas, estamos volviendo a la cruda realidad de ver a nuestra Galicia de nuevo ennegrecida por el humo y por los incendios. No es algo que nos pille de sorpresa, por desgracia ya es algo habitual desde hace muchos años aunque, este año, se ha adelantando en el tiempo, ya que lo que solía ocurrir principalmente a finales de verano, debido a la climatología de este año, ya está sucediendo en estos meses.

    Un tour por Marruecos

    He estado un poco desaparecida, pero aquí estoy de nuevo :) En mayo viajé junto con cuatro amigas a Marruecos, hicimos una escapada durante el puente de las Letras Galegas. Fue breve, pero intensa. Nos dió tiempo a aprovechar muy bien esos cinco días y a conocer un trocito de ese país tan especial.

    Dúas interesantes publicacións para os máis cativos da man de Antonio García Teijeiro e Paula Carballeira

    Aproveitamos este tempo estival para facer dúas publicacións interesantes para os máis pequenos da casa, os últimos traballos de dous dos nosos grandes referentes na literatura infantil e xuvenil: o poeta e narrador Antonio García Teijeiro, e a dramaturga, actriz, contadora e narradora Paula Carballeira.

    Tarta salada de cebolla caramelizada y queso de cabra (sin gluten)

    Hoy os traigo una receta muy sencilla que podemos preparar el día anterior y comerla fría o templada. Una tarta salada de cebolla caramelizada y queso de cabra, que está riquísima y, además, es sin gluten. La verdad es que las cantidades son aproximadas, un poco al gusto. La primera vez que la hice, decidí que la siguiente vez le echaría más cebolla, porque le da un toque riquísimo. Al gusto.

    ¡Hogueras de San Juan!

    Ha pasado la noche de San Juan y parece que todo vuelve a la normalidad. Si, porque se han vuelto a ver grupos de gente en las playas como si el virus no hubiera existido nunca. Me pregunto, si también será culpa de Rusia que el virus hubiera desparecido, porque ya todo el mundo está actuando como si nada. ¡Ah! espera, en los hospitales sigue habiendo gente ingresada con el covid y que todos los días sigue falleciendo enfermos a causa de esta enfermedad... pero ya no es noticia porque en la prensa apenas aparece en letra pequeña.

    Vangelis, ¡adiós maestro!

    El día de las letras gallegas el gran maestro griego, el único e inimitable Evangelos Odysssey Papathanissou empredió su camino hacía el Olimpo de los Dioses, porque es el único lugar en el que puede estar este gran compositor. Su música perdurará en el tiempo a la altura de los grandes músicos de la historia y es que su obra es inmensa y de una calidad fuera de toda duda.

    ¡El mago de la electrónica, ha muerto!

    El personaje de la portada, es probable que a muchos lectores no le suene, quizás algunos al ver los cachibaches que está utilizando, se puedan hacer una pequeña idea, pero los seguidores de la música electrónica clásica y el Krautrock, seguro que si lo conocen perfectamente. Estamos hablando del mago de la electrónica, uno de esos pioneros que elevaron este estilo musical y la forma de hacer música al grado de celestial. Esta semana nos ha dejado el gran e inigualable, Klaus Schulze.

    Ledicia Costas, «O neno de lume»

    Ledicia Costas ten unha imaxinación poderosa e unha rara habilidade para a construción do que poderiamos chamar «relato marabilloso», ese que mistura realidade e fantasía, no que conviven persoas do común con seres sobrenaturais dotados de habilidades especiais.

    Brillante papel do CN Ponteareas nos campionatos de España de Torremolinos

    Torremolinos, en Málaga, foi a sede do XXII campionato de España “Open” Absoluto–XXXVIII Campionato de España júnior, que se disputou en piscina de 50 metros do 9 ao 13 de abril. O evento congregaba aos principais nadadores e nadadoras nacionais e foi retransmitido en directo pola canle Teledeporte.

    Batidoras con ruedas

    Hace algún tiempo, un empresario del sector del automóvil llamó a los coches eléctricos, 'batidoras con ruedas'. La verdad que es un apelativo curioso para designar un elemento que ha sido tan importante en nuestras vidas, que se ha convertido en prácticamente en indispensable, pero que se va a volver en un artículo de lujo porque su precio no va a ser el de una batidora.

    Francisco Castro, «Isto SI é un home»

    Francisco Castro ten unha longa traxectoria como narrador de ficción, tanto no eido da literatura infantil e xuvenil como no da dirixida a adultos, e pídovos que reteñades este dato na vosa memoria. Nesta ocasión vén de dar un pequeno xiro á súa andaina ao presentar o seu primeiro ensaio, encadrado dentro da colección «Feminismos», promovida pola Editorial Galaxia dende fai algúns anos. O seu título, «Isto SI é un home», xa é bastante clarificador, pero o subtítulo evita que nos poidamos perder en interpretacións equívocas: «Unha mirada masculina contra o patriarcado».

    ¡La culpa es de Putin!

    La verdad que ese gran desastre que se está produciendo en Europa, en pleno s. XXI, nos lleva a algo que parecía que ya teníamos olvidado como es una guerra con todas las consecuencias que ello conlleva. Destrucción, muerte, pobreza, desesperación... cualquier adjetivo negativo que se nos pueda ocurrir...

    Arantza Portabales, «Sobrevivindo»

    No verán de 2015, Arantza Portabales daba os seus primeiros pasos como escritora, cando menos publicamente, traendo debaixo do brazo o premio de novela por entregas organizado por un xornal galego. As bases para acadar aquel galardón eran moi estritas en canto a extensión e división en capítulos, o que condicionaba en estremo a estrutura e desenvolvemento da narración.

    ¡No a la guerra!

    Estas últimas semanas se han visto convulsionadas por una nueva guerra en territorio europeo y es que no ha habido siglo en la historia de Europa, desde la existencia de los reinos, que no hubiera alguna guerra. Es un mal endémico que arrastramos en nuestro ser y no nos lo sacamos de encima. Estamos en pleno s. XXI, cuando se suponía que habíamos superado dichas situaciones, que el ser humano debería de alcanzar un más alto grado de conciencia y preocuparse por el bienestar del mismo y del planeta, pero está claro que no.

    La liberación está a 25 metros

    En algún artículo anterior hemos recogido las bondades del deporte máster. Ese conjunto de disciplinas agrupadas en diferentes categorías que, lejos de dejar atrás a nadie, se enorgullece de contar con practicantes de edades avanzadas.

    Pastel de filloas relleno de trufa de chocolate y crema de queso (sin gluten)

    En estos días de Entroido gallego, rara es la casa en la que no se esté elaborando alguna de las recetas típicas de esta época. El año pasado publicamos en esta sección unos riquísimos Zeppole sin gluten típicos del Carnaval en Cerdeña, y en 2019 hicimos una versión sin gluten de la receta de Orejas de Vicenta de Álvaro Cunqueiro. Este año me animo con una forma diferente de preparar las filloas.

    Xavier Queipo, «Final feliz»

    Que Xavier Queipo é un autor sorprendente, cun universo propio, unha personalidade moi definida e que non nos vai deixar indiferentes diante de cada obra nova, é ben sabido. Agora acaba de sacar do prelo un monllo de relatos que, tal e como explica nunha breve introdución, son escritos que foron quedando atrás ao longo do tempo, textos «en estado de hibernación [...] esperando o seu momento de agromar».

    Sara Vila Alonso, «Oito días sen Eva Cortes»

    «Oito días sen Eva Cortes» é a primeira novela de Sara Vila Alonso e con ela acadou o premio Illa Nova do ano pasado, un galardón enfocado aos novos valores da nosa narrativa. Estamos, xa que logo, perante unha autora moza, un primeiro traballo literario (cando menos, o primeiro publicado), e un galardón que na súa curta vida xa aportou algúns nomes de interese ao panorama contemporáneo. Suficiente para adentrarnos na súa lectura con curiosidade.

    ¡País de pandereta! Parte febrero 2022!

    Volvemos con una edición más del país de pandereta. Ya he perdido la cuenta así que la vamos a nombrar por el mes en el que nos encontramos. Hace unos días, en el Congreso de los Diputados, esa cámara que se supone que representa a todos los ciudadanos de éste país pero en los que no todos tenemos la misma importancia –los votos de uno preponderan sobre los votos de otros ciudadanos– pero es es otro tema, resulta que se votó por la Reforma Laboral que nos ha presentado nuestro gobierno.

    Luz Darriba, «Xoguetes para nenos cegos»

    «Xoguetes para nenos cegos» é unha novela breve publicada xa fai algúns anos en castelán pola artista uruguaia afincada en Galicia, Luz Darriba. Mais, tal e como explica Helena Villar Janeiro no prólogo, foi concibida dende o principio en galego. Eran os primeiros pasos que a autora daba na nosa lingua, o que xa deu outros froitos, como a novela «Abril», un esforzo pola súa parte que nos enche de ledicia e que agradecemos.

    Xosé Monteagudo, «Eternity»

    Xosé Monteaguro volve a sorprendernos coa súa nova novela, «Eternity», que chega a nós avalada polo premio de narrativa breve Repsol do ano pasado. Nesta ocasión o autor indaga sobre a eterna arela de transcendencia alén da morte, pois a trama desenvólvese arredor da creación dunha empresa tecnolóxica (que presta o título ao relato), ideada para preservar a memoria dos falecidos. Un auténtico cemiterio virtual ateigado de narracións do que foron as vidas dos seus inquilinos, relatadas por familiares e amigos. Deste xeito achégase á idea da morte dende unha perspectiva diferente, pois o protagonismo está na reconstrución das vidas dos mortos, no recurso da memoria como bálsamo para aliviar a perda do ser querido.

    ¡Llega el 2022! el año de los patitos… ¡esperemos que no feos!

    Ha finalizado el año 2021, ese que todo el mundo decía que iba a ser el de la recuperación, el del adiós del dichoso Covid. Ilusos. Algunos pensaban que al comenzar el 2021, con las vacunas ya comenzando a administrarse a la población, el dichoso virus iba a desaparecer cómo un mal sueño. La realidad ha resultado ser muy diferente.

    Mini-cañas de hojaldre

    Hoy vamos a hacer una receta con hojaldre muy sencilla, rica y vistosa: mini-cañas saladas

    Arbolitos de hojaldre dulces y salados

    Estos días que tendremos a los niños en casa podemos aprovechar algún rato para cocinar con ellos estos arbolitos de hojaldre dulces o salados. Son fáciles, divertidos, y muy ricos.

    Teresa Ríos, «Iris Altaia»

    Segundo poemario de Teresa Ríos logo da publicación este mesmo ano de «Non estamos preparados para medrar», que fixo de carta de presentación pública da autora. Mais se naquela ocasión centraba a súa ollada nun pasado alonxado no tempo retrotraéndose á inocencia e a idealización da infancia para confrontala co presente, o que agora nos ofrece é unha visión moi persoal da actualidade, do día a día que nos tocou vivir.

    Imagina cuanto futuro existe…

    Hace unos días, circulando por una carretera de nuestras comarcas, vi un anuncio patrocinado por la Xunta de Galicia a favor de una Galicia 98 % rural indicando que existe mucho futuro en la misma. Sinceramente me gustaría creer que es así, pero la realidad, es bien diferente.

    Ponteareas non ten quen a salve

    Foi unha chamada desesperada, un berro de auxilio para socorrer a quen, indefensa, se atopaba ao borde da morte, tocouse a rebato, pedíuse axuda solidaria a toda a bisbarra.... Ponteareas morría, non, perdón, matábana, con alevosía e ensañamento.

    Diego Ameixeiras, «O cervo e a sombra»

    Diego Ameixeiras tennos afeitos a un tipo de escrita moi persoal e honesta, pero sempre intensa e emocionalmente arroutada. O seu novo traballo non fai máis que afondar nesta percepción e faino a través dese mundo que habita nos arrabaldes da sociedade, un escenario xa recorrente na súa narrativa.

    Ponteareas e as grotescas profetas da apocalipse

    Corría o ano 2003 cando como concelleiro de Tráfico puxen en marcha a peonalización dos mercados dos sábados en Ponteareas. Si, é certo, as cousas esquécense rápido, pero en 2003 os coches aínda circulaban sen cesar ao redor da Praza de Bugallal e da Praza Maior sobre as que se amoreaban os postos e as persoas. Tivo que chegar un goberno fugaz de once meses do BNG-PSOE para retirar os vehículos e entregar as rúas á xente os sábados pola mañá.

    Roberto Mera Covas, «Alejandro Viana, un galego á fronte do rescate dos exiliados republicanos»

    O traballo que hoxe traemos a este andel é o froito dunha longuísima investigación que se estendeu arredor de 20 anos e do empeño persoal do autor por rescatar do esquecemento a unha das figuras máis senlleiras e descoñecidas da nosa historia recente. Neste empeño xoga moito a vinculación familiar entre un e o outro, mais iso non debe facer esquecer o papel de Alejandro Viana Esperón, empresario ponteareán e deputado republicano de esquerdas durante o estourido da Guerra Civil e responsable da organización da saída de miles de refuxiados españois no exilio e da súa acollida en distintos países de Sudamérica

    Ponteareas deportiva

    Los núcleos más importantes de población concentran el grueso de las pruebas deportivas que se celebran a lo largo del año. Es lógico, las infraestructuras para la práctica de deporte forman parte del paisaje de grandes urbes, mientras ciudades pequeñas y pueblos tienen limitado el acceso a gimnasios, pistas, pabellones y piscinas.

    LIBROS

    A pegada de «Ronsel»

    A editorial Galaxia vén de recuperar a súa vella colección «Ronsel», concibida nos anos 80 para darlle cabida «a novas voces e a novas temáticas das nosas letras», en palabras da propia editorial. Daquela, foi o espazo no que se deron a coñecer algúns autores que, andado o tempo, acadarían sona no noso sistema literario, como foi o caso de Darío Xohán Cabana ou Miguel Anxo Murado. Nesta nova andaina e, polo de agora, estréase con dúas publicacións, pero anuncian novas sorpresas ao longo de todo este ano.

    Dores Tembrás, «Enxertos»

    A nostalxia é unha materia prima habitual á hora de escribir poesía, mais non fai falla chegar a tanto. Se, a cotío, esa nostalxia leva implícita certa dose de tristura morriñenta para lembrar tempos pretéritos, non sempre ten que ser así, como demostra Dores Tembrás no seu último poemario, «Enxertos». Dores mergúllase na súa propia memoria, na súa infancia na aldea e na mocidade urbanita, para poñer en práctica unha modalidade de nostalxia leda e luminosa, alonxada de tristuras e saudades

    Queridos Reis Magos…

    Nas cartas aos Reis Magos de Oriente nunca debe faltar unha boa dose de literatura, sexa cal sexa a idade do receptor. Neste andel, como facemos sempre, queremos aportar algunhas recomendacións dirixidas aos máis pequenos da casa.