21.2 C
Pontevedra
Mércores, 7 de Xuño de 2023
Máis
    HomeVal MiñorGondomarTamara Baz mostra o seu mural en Gondomar

    Tamara Baz mostra o seu mural en Gondomar

    Tres rostros femininos, un cunha máscara na boca, outro cun anteface nos ollos e outro cuxo oído figura tapado, protagonizan o enorme mural que a artista Tamara Baz vén de pintar nun lateral do Campo de Fútbol das Cercas, en Gondomar, como nova proposta do programa provincial “Mulleres en Acción. Violencia Zero”. A obra, que ocupa vinte metros de lonxitude, fala das diferentes formas de violencia machista que as mulleres seguen a padecer na actualidade pero, ao mesmo tempo, “é un chamamento no espazo público para que a xente se comprometa fronte as violencias que sufrimos”, como destacou hoxe a presidenta da Deputación. Xunto a Carmela Silva, visitaron hoxe o mural o alcalde de Gondomar, Francisco Ferreira, amais da concelleira de Igualdade, Nuria Lameiro e persoal do CIM do Concello.

    O mural, no que a artista traballou desde a pasada semana, presenta estes tres rostros femininos a modo dos san saru, os tres monos sabios xaponeses aos que a tradición atribúe o significado de “non ver, non oír, non dicir”. Como ten explicado Tamara Baz (Vigo, 1985), con eles busca condenar as diferentes formas de violencia machista: “Mulleres con máscara que teñen que mostrar unha cara que non é a real para poder estar aí, finxir un carácter autoritario, non empático, a modo do tópico masculino para poder acceder a postos de poder nas súas carreiras. Ou polo contrario,  hipersexualizadas como obxectos para alcanzar o éxito como tan a miúdo vemos nos medios. Mulleres ás que se lles tapa a boca, cuxo discurso é menosprezado por vir dunha muller. E a todas as que permanecen escondidas, en especial ás que están sufrindo violencia machista soas desde o silencio”. A creadora agradeceu poder participar no proxecto de “Mulleres en acción. Violencia Zero” e tamén o apoio que durante estes últimos días tivo da veciñanza que a veu traballar: “só recibín palabras bonitas”.

    Carmela Silva lembrou tamén que “este mural representa a posición que as mulleres temos no mundo e ensina todas as discriminacións que podemos padecer e as dificultades de ocupar o noso espazo: ás veces, temos que disfrazarnos para poder ocupar os espazos de poder, outras, tápannos a boca para que non poidamos expresarnos ou nos ocultan”. Pero tamén, como quixo destacar, “é un chamamento á forza das mulleres; eses ollos falan sos e chámannos a actuar e rachar coas violencias e discriminacións que padecemos”. A presidenta provincial lamentou que co recoñecemento onte dun novo asasinato machista en Cádiz son xa 14 as mulleres vítimas este ano  “de asasinatos crueis”, amais de lembrar á menor asasinada este ano e aos orfos e orfas que deixa tras de si esta violencia. “De novo temos que dicir basta xa –lamentou-. Estamos fartas e esperamos que estas accións sirvan para que nos levantemos toda a sociedade e poñamos freo a unha situación que realmente é dramática, que as mulleres sexan asinadas, vítimas de agresións sexuais ou de tantas violencias só polo feito de ter nacido mulleres”.

    Pola súa banda, o alcalde Francisco Ferreira, felicitou á artista polo seu traballo “e pola realidade que plasma, esa mirada forte destas tres mulleres que ninguén vai ser capaz de non pararse a contemplar para saber e ter claro a realidade dunha sociedade inxusta, na que temos que seguir loitando moito para que sexa realmente igualitaria”. Destacou que este tipo de accións supoñen “xestos e actos que van calando na sociedade e nos máis pequenos e pequenas para ese cambio” e que “se nas administracións non estamos convencidos e convencidas de que hai que pelexar porque a igualdade sexa unha realidade, nunca avanzaremos. Estes xestos e esta impronta deben quedar no territorio, ao paso de calquera veciño e veciña,  para que nunca esquezan de onde vimos e a onde temos que chegar, a esa igualdade real pola que loitamos”.  

    O programa provincial “Mulleres en Acción. Violencia Zero” está a celebrar este ano a súa oitava edición baixo o lema “Artistas Aliadas. Mulleres Aliadas”. Programáronse 25 novas accións noutros tantos concellos da provincia con 35 artistas participantes que realizan performance, danza, música, teatro, murais, poesía e audiovisuais para concienciar á sociedade sobre as violencias machistas. Nesta edición, a institución recuperou a precursoras do programa, para xerar alianzas entre elas ou con novas colaboradoras, ideando xuntas pezas inéditas. Xa se celebraron accións en Pontevedra, Vigo, Barro, Arbo, As Neves, Cangas, A Cañiza, O Grove, Nigrán e Mos e, tras esta de Gondomar, as vindeiras serán en Oia, Baiona, O Rosal, Cambados, Marín, Tui, Poio, A Lama, Silleda, Vilagarcía, Caldas, Forcarei e Ribadumia.

    COLABORACIÓNS

    Pilar Pallarés, «Unha boa gatucada!»

    A primeira incursión de Pilar Pallarés na literatura infantil e xuvenil resultou ser unha grata sorpresa, unha colección de poemas (en realidade un longo poema narrativo fragmentado), que ten como protagonistas un grupo de gatos que conviven cunha humana.

    Aperitivos de hojaldre sin gluten

    Mayo es el mes de las personas celíacas. El día 16 se celebró el Día Internacional de la Enfermedad Celíaca y hasta este año, el 27 de mayo se celebraba en España el Día Nacional (este año nos unimos al resto de los países y lo celebramos el día 16).

    Ponteareas diante das eleccións (II): a Xeración do cambio, un recordo para que a Historia non se repita

    “De onde vimos? quen somos? onde imos?”. O título do cadro de Paul Gauguin e a letra da coñecida canción de Siniestro Total son interrogantes filosóficos que, aplicados ao mundano proceso electoral no que estamos inmersos, serven para lembrarnos que os procesos histórico-políticos son dinámicos e, polo tanto, teñen unha xénese no pasado que explica un presente que, á súa vez, condicionará o futuro decorrer dos acontecementos. A recente historia de Ponteareas non é unha excepción e, a poucos días das eleccións municipais, convén lembrala para non estar condenados a repetila.

    Ponteareas diante das eleccións (I): David contra Goliat e a utopía feita realidade

    Botando unha ollada atrás un non pode deixar de sorprenderse da rapidez coa que transcorre o tempo e a vida. Unha velocidade vertixinosa que tamén acompaña aos acontecementos e procesos sociais e políticos e que explica a facilidade coa que a sociedade pode esquecer tan axiña o seu pasado e, sobre todo, en política, ignorar de onde vimos, onde estamos e cara onde nos diriximos. Esquecemento dos que viviron eses procesos, mais tamén descoñecemento comprensíbel por razóns biolóxicas e xeracionais dos que daquela non naceran ou eran uns cativos.

    Colaboradores

    Alberto Aliaga Sola
    20 POSTS0 COMMENTS
    Bea Sanfa
    14 POSTS0 COMMENTS
    Manrique Fernández
    84 POSTS0 COMMENTS
    Paz de la Peña
    42 POSTS0 COMMENTS
    Ricardo Canosa Bastos
    14 POSTS0 COMMENTS
    Roberto Mera
    8 POSTS0 COMMENTS
    Avatar
    1 POSTS0 COMMENTS