O Grupo Municipal do PP de Ponteareas presentou unha moción, para ser tratada no próximo pleno extraordinario que se celebrará o 18 de febreiro ás 20:00 horas, co obxectivo de que o Concello invista en centros culturais de diferentes parroquias. O escrito dos populares insta ao alcalde e ao seu Goberno municipal “a facer modificacións orzamentarias de diversas cantidades. Unha de 150.000 euros para o inicio da rehabilitación da casa adquirida cun préstamo a oito anos da Xunta na parroquia de Pías”.
Do mesmo xeito outra das cantidades, de 150.000 euros, iría para o remate do Centro Cultural de Ribadetea, así como outra de 50.000 euros para a reparación da cuberta do Centro Cultural do Coto en Padróns e outra de 150.000 euros para a construción dun novo Centro Cultural na parroquia de Paredes.
Na prórroga do Orzamento Xeral municipal do 2018 para o ano 2019, sinalan os populares, “non aparece ningunha partida económica para continuar coa construción e rehabilitación de centros culturais parroquias”. O PP considera que “a mellor situación económica do Concello” permite continuar financiando obras de mellora e construción de centros culturais.
Durante este mandato, o Goberno non inaugurou nin un só centro cultural a diferencia do que se viña facendo nos gobernos anteriores. Por todo isto, o Partido Popular agarda que o alcalde e o seu equipo de goberno “impliquense nesta necesidade e dean resposta, dunha vez, ás necesidades dos veciños das parroquias de Ponteareas”. Xa non sirve agocharse baixo a escusa da falta de cartos posto que poden facerse modificacións orzamentarias e hai cartos da Deputación que poden ser empregados para esta fin.
Logo de ter pasado catro meses dende a celebración do último Pleno Ordinario do Concello de Salvaterra de Miño, o BNG denunciou hoxe o que cualifica como “unha manobra política fulera do PP para silenciar o traballo da oposición”. O portavoz municipal do BNG, Xosé Antón Outeiro, sinala que, en vez de convocar os plenos ordinarios como corresponde para que todos os grupos presenten as súas iniciativas, “o goberno do Partido Popular en Salvaterra vai saíndo do paso convocando plenos extraordinarios, nos que só se trata o que o PP decide para remendar a súa mala xestión económica”.
Neste sentido, o Bloque alerta de que nos últimos meses “o goberno do PP empregou dous plenos extraordinarios para aprobar recoñecementos extraxudiciais de crédito de facturas que non figuraban na contabilidade e para incumprir unha vez máis o Plan Económico Financeiro, ao declarar a indispoñibilidade de crédito”
O BNG sinala que é nos Plenos Ordinarios onde “a oposición pode presentar as propostas e iniciativas, fiscalizar a acción de goberno e trasladar preguntas para dar voz ás solicitudes das veciñas e veciños”.
“Dende o mes de outubro de 2018, o goberno do PP está amordazando á veciñanza ao non permitir a participación dos seus representantes na corporación”, indica Outeiro, que considera esta actitude “propia de técnicas caciquís que se atopan á marxe da democracia”.
“Ao BNG non nos van parar os atrancos do PP. Seguiremos traballando para todas as veciñas e veciños, para afastar ao Partido Popular do goberno de Salvaterra de Miño e abrir un tempo novo, con transparencia e sobre todo democracia”, concluíu o seu portavoz municipal, Xosé Antón Outeiro.
O vindeiro domingo, 10 de febreiro, ás 19 h, a Biblioteca Municipal de Mondariz acollerá a proxección do documental ‘Galegos en Lisboa. A historia xamais contada’, do director, produtor e guionista Xan Leira (Buenos Aires, 1955). A actividade, organizada pola Asociación Ecocultural Búrbida de Mondariz, conta co apoio do Concello e da Deputación de Pontevedra.
Xan Leira será presentado por Suso Iglesias, veciño da comarca con familia emigrada en Lisboa. Iglesias foi director da TVG, onde creou algúns dos programas máis senlleiros da cadea: Xabarín Club, Naqueles tempos, Adiviña quen vén esta noite, etc… Tamén traballou na cadea Telecinco.
Desde o século XVIII a cidade de Lisboa recibiu milleiros de galegos, ao punto que durante o terremoto que asolou a capital lusa en 1755, unha cuarta parte dos 200.000 habitantes da cidade eran naturais de Galicia. A finais do s. XIX e principios do s.XX Lisboa acolleu a centos de galegos nacidos na comarca do Condado e A Paradanta. Personaxes como Alejo Carrera (natural de Vilasobroso, Mondariz, e antigo propietario da fortaleza), Ramiro Vidal Carrera (natural das Neves, pero alcalde de Mondariz entre 1925-1930), o empresario Agapito Serra (natural de Redondo, Covelo) ou o poeta e político Alfredo Guisado (fillo dunha mondarizá e dun ponteareán de Pías) fixeron a súa vida con éxito profesional na cidade do río Texo.
Moitos destes emigrantes fundaron na capital lisboeta ‘Xuventude de Galicia’ en 1908, unha sociedade, aínda viva hoxe, que pretendía defender os intereses dos galegos, mellorar a súa formación así como divulgar o patrimonio cultural de Galicia.
O delegado territorial da Xunta en Pontevedra, José Manuel Cores Tourís, acompañado polo alcalde de Arbo, Horacio Gil, comprobou esta mañá as obras executadas polo Concello a través do Plan Marco 2018 e do Plan de Infraestruturas Rurais 2018 en dous camiños da localidade. Cores Tourís destacou os 76.775 euros destinados para a ampliación do Rial do Pazo ás Laxas, a través do Plan Marco, así como a mellora do vial en Eidos de Arriba, na parroquia de Sela, que contou cunha axuda do Plan de Infraestruturas Rurais 2018.
No caso da ampliación do Rial do Pazo ás Laxas, as obras supuxeron a execución de 220 metros de aglomerado e instalación de cunetas de seguridade, así como a creación de 80 metros cadrados de novos muros. “En total, a través do Plan de Mellora de Camiños Municipais, que é o Plan Marco, executáronse en 2018 un total de 7,8 quilómetros de reforma de estradas rurais nos concellos da comarca do Condado-A Paradanta”, engadiu Cores Tourís. O traballos en Rial do Pazo están completamente rematados, mentres que a mellora do vial en Eidos de Arriba aínda está en execución.
O delegado territorial recordou que, a través destes plans de mellora de camiños municipais, a Consellería de Medio Rural pretende facilitar a ampliación, a mellora ou o mantemento dos camiños municipais, incluíndo actuacións que supoñan un incremento da largura da vía, o reforzo do firme e terrapléns ou a limpeza das marxes.
Horacio Gil e José Manuel Cores Tourís
Por outra banda, Cores Tourís aproveitou a visita para destacar que o Diario Oficial de Galicia (DOG) publicou o pasado xoves, 30 de xaneiro, a resolución da Consellería do Medio Rural –a través da Axencia Galega de Desenvolvemento Rural (Agader)– coas axudas correspondentes ao Plan de mellora de camiños municipais 2019-2020. O orzamento previsto é de 15,9 millóns de euros distribuídos en dúas anualidades de 7,99 millóns cada unha. Os gobernos locais terán un mes a partir de mañá para presentar a súas solicitudes.
A nivel provincial, destinaranse 3,2 millóns de euros para Pontevedra, e, en concreto, 424.543 euros para os concellos da comarca do Condado-Paradanta distribuídos do seguinte xeito: Arbo, 44.247 €; A Cañiza, 77.744 €; Covelo, 68.403 €; Crecente, 45.095 €; Mondariz, 48.515 €; Mondariz Balneario, 24.690 €; As Neves, 52.698 € e Ponteareas 63.151 €
O importe mínimo para cada unha das actuacións (calculado sobre a base do orzamento de execución material máis os gastos xerais e beneficio industrial) deberá ser igual ou superior a 6.000 euros. O prazo límite para executar e xustificar os investimentos correspondentes á anualidade 2019 será o 16 de setembro deste mesmo ano. Para a anualidade 2020, o prazo límite será o 1 de xuño dese ano.
Respecto ao reparto de fondos, Agader acordou coa Federación Galega de Municipios e Provincias (Fegamp) os criterios de distribución cunha base fixa de 15.000 euros por concello, en función de conceptos como o número de habitantes, a superficie, o peso do agro así como o grao de envellecemento ou despoboamento de cada localidade. Ademais contémplase un incremento do 50% para aqueles concellos fusionados.
A
Secretaría Xeral de Política Lingüística escolleu Tomiño para
pechar a campaña “21 días co
galego e +”, un programa impulsado
pola Consellería de Cultura e Turismo, que ten como finalidade
promover o uso do galego oral entre a xente nova, e no que
participaron so catro institutos de ensino secundario de Galicia,
entre eles, o de Tomiño.
O acto celebrouse na tarde de onte e contou coa
presenza do secretario xeral de Política Lingüística, Valentín
García; o presidente da Real Academia Galega (RAG), Víctor F.
Freixanes; a coordinadora do programa, Pilar Ponte; o xefe
territorial de Educación, César Pérez Ares; a alcaldesa de Tomiño,
Sandra González; Margarita Sanz e Iria Muñoz, directora e
alumna do IES Antón Alonso Ríos. Asemade,
asistiron alumnado e profesorado do IES tomiñés dos cursos
participantes e membros das Anpas e da comunidade educativa da
provincia e da vila.
A
cantante tomiñesa Andrea Pousa interpretou varias cancións ao final
do acto, acompañada por varios músicos.
O
presidente da RAG explicou na súa intervención, que o instituto de
Tomiño era, na súa opinión, o lugar ideal para pechar a campaña,
por tratarse dun centro situado no rural, “con conciencia do seu,
sen complexos e que aposta e cre no futuro. Un instituto coma este
representa para min o que me gustaría que fose o noso País”,
asegurou.
A
alcaldesa de Tomiño, pola súa banda, agradeceu a presenza de todos
os asistentes ao acto e participantes, asegurando que “é un
orgullo que o IES Antón Alonso Ríos se converta no mellor
embaixador da defensa da lingua galega”, lembrando a figura de
Alonso Ríos nesta mesma liña e cualificando de xenial unha frase
deste persoeiro, “Ningún galego é malo, só aquel que non se
fala”, recollida nun dos vídeos realizados polo alumnado tomiñés,
que superou, por certo, as 18.000 visitas en internet
(https://www.facebook.com/iesantonalonsorios).
O
secretario xeral de Política Lingüística explicou que o programa
busca que os adolescentes falen máis o galego e perfeccionen o seu
uso dentro e fóra dos centros educativos, pero tamén que analicen a
súa relación coas linguas que coñecen, sendo conscientes da
riqueza que significa poder falar varias linguas.
A
iniciativa ten a súa orixe en 21 días
co galego, unha experiencia didáctica
que botou a andar no IES da Pobra do Caramiñal no ano 2013, da man
da profesora Pilar Ponte. Desde entón, desenvolvéronse cinco
edicións máis deste proxecto que mesmo chegou a recibir en 2015 un
premio de innovación en dinamización lingüística da Secretaría
Xeral de Política Lingüística.
Agora,
a Secretaría quixo dar un paso máis con esta experiencia e
exportala a outros centros educativos. Para iso, puxo en marcha o
programa 21 días co galego e +
en catro institutos de Galicia:
O IES Pontepedriña de Santiago de Compostela
O IES Antón Alonso Ríos de Tomiño
O IES Otero Pedrayo de Ourense
O IES Francisco Daviña Rey de Monforte de Lemos
Nesta
edición participan 95 docentes e 1.316 alumnas e alumnos da ESO, de
bacharelato e de FP con idades comprendidas entre os 2 e os 18 anos.
Estes comprometéronse a falar soamente en galego as 24 horas do día
durante as 21 xornadas; e así o fixeron entre o 14 de xaneiro até o
3 de febreiro de 2019.
O BNG do Porriño presentará unha moción na vindeira sesión plenaria na que denuncia que “Pedro Sánchez afonda na discriminación de Galiza que iniciou o PP de Rajoy”. O BNG cualifica os Orzamentos Xerais do Estado presentados polo Goberno de Pedro Sánchez “decepcionantes e discriminatorios con Galiza, especialmente para O Porriño”, xa que, afirman os nacionalistas, “non existe ningunha partida para a eliminación do paso a nivel, unha obra de urxente necesidade”.
Para o BNG os orzamentos presentados polo executivo de Sánchez “seguen a tendencia recortadora de Rajoy e mingúan un 19,2 por cento con respecto ao ano pasado, que foran xa conxelados con respecto ao ano anterior. O investimento previsto para Galiza é de só 757 millóns, e o peso do noso país no conxunto do Estado redúcese en tres puntos.
Galiza segue a pagar inxustamente a política de recortes. E O Porriño especialmente, xa que neste proxecto non se contempla nin un só euro para a saída sur da alta velocidade ferroviaria, o chanzo imprescindible para eliminar dunha vez por todas o paso a nivel do centro do Porriño.
A sociedade galega precisa que se active politicamente canto antes o debate e o traballo ao redor dunha axenda galega de grandes temas. Galiza precisa unha resposta á altura das circunstancias históricas, e por iso desde o BNG demandamos grandes acordos de país na defensa dos intereses da sociedade galega.
Xa que logo, presentamos unha moción para ser debatida en todos os concellos galegos na que se pide o apoio unánime das corporacións ás demandas do pobo galego. As mocións estrutúranse en tres puntos básicos, nos que, en resumo, se rexeita o proxecto actual do Goberno e se insta “aos e ás representantes elixidas por circunscricións galegas que formulen emenda á totalidade a este proxecto de orzamentos e establezan unha negociación co goberno do estado que incorpore, como mínimo, un investimento semellante aos investimentos de 2009”, cando, estando o BNG presente nas negociacións, Galiza acadou investimentos por riba dos 2.000 millóns de euros.
Na moción preséntase unha listaxe de prioridades en infraestruturas e servizos para toda Galiza. No que atinxe aos veciños do Porriño céntranse en que se finalice o trazado do Eixo Atlántico (nomeadamente A Coruña- Ferrol, saída sur de Vigo para conexión coa alta velocidade portuguesa) coa eliminación do paso a nivel do Porriño; e se proxecte a conexión dos polígonos de Torneiros coa autovía A-55.
O vindeiro venres, 8 de febreiro, ás 19:00 horas, o Centro Cultural da Guarda acollerá a presentación da Marea da Guarda, nun acto no que intervirán Pancho Casal, deputado de En Marea; Lidia González Alonso de En Marea A Guarda e Xoán Lois Villa de Movemento Oia En Marea. Media hora máis tarde, logo do acto de presentación, En Marea presentará a súa Proposición de Lei para paliar a pobreza enerxética e acadar unha mellora significativa para os fogares máis vulnerables.
Esta xornada, sinala En Marea, “ademais de presentar a nosa proposta coma a alternativa que inclúe as medidas máis integrais, actualizadas, necesarias e xustas que houbo ata agora no noso país”, servirá tamén para explicar aos e ás presentes, con detalle, os excesos dos tipos de tarifas e contratos enerxéticos cos que contamos a día de hoxe, “as baldías medidas da Xunta de Galicia a través do seu Bono Social e a posibilidade de obter unha mellora no aforro no teu consumo”, afirma En Marea.
O Concello de Nigrán abre ata o 1 de marzo (inclusive) o prazo de inscrición no concurso de comparsas, que terá lugar o sábado 9 de marzo ás 19.00 horas. En total, haberá 3.000 euros repartidos en nove premios (600 €, 500 €, 400 €, 350 €, 300 €, 250 €, e os seguintes 6 clasificados con 100 euros) e cada unha das comparsas pertencentes a asociacións culturais, deportivas e veciñais do municipio percibirán unha dotación adicional de 300 euros.
As bases mantéñense coma o ano anterior, así, as agrupacións deben contar cun número de participantes superior aos 20 membros, dos cales un mínimo de dez terán que ser adultos. Para poder optar aos premios é requisito indispensable inscribirse previamente no Rexistro do Concello (de luns a venres, de 9:00 a 14:00 horas, ata o 1 de marzo) coa documentación pertinente (ficha de inscrición cuberta, fotocopia do CIF ou DNI, certificado de conta bancaria e xustificante de estar ao corrente tanto en Facenda coma na Seguridade Social).
O Concello mantén a súa aposta de celebrar o desfile ás 19:00 horas e polo centro urbán para que poida asistir todo tipo de público. Así, este terá lugar o sábado 9 de marzo ás 19:00 horas partindo da rúa Telleira, percorrendo Rosalía de Castro ata a estrada do Ceán, sendo a actuación de cada comparsa á altura da Casa Consistorial. Ao remate da última actuación terá lugar a entrega de premios e o concerto do dúo Alfeizar. Se a previsión meteorolóxica fose adversa para ese día o desfile trasladaríase para vindeiro sábado 16 de marzo (abriríase un novo prazo de inscrición).
O sorteo da orde de saída celebrarase o luns 4 de marzo no salón de plenos municipal ás 12:00 horas. O xurado, pendente da súa designación, terá en conta para a concesión dos galardóns a orixinalidade, o vestiario, a actuación e o número de participantes de cada comparsa. Pode quedar deserto algún premio e de haber menos comparsas que premios o número destes axustaríase.
As
bases están a disposición dos interesados na Oficina de Atención
ao Cidadá do Concello, no Departamento de Cultura ou na web
municipal.
O director xeral de Orientación e Promoción Laboral, Alfonso Marnotes, visitou hoxe en Redondela aos alumnos e alumnas que están a formarse no Programa Integrado de Emprego (PIE) Redondela VIII, unha iniciativa cun ano de duración e cun obxectivo de inserción laboral que supera o 40 %. A Consellería de Economía, Emprego e Industria financia ao 80 % esta iniciativa, a través dunha axuda de 208.000 euros. En total, están a participar 100 persoas desempregadas, principalmente menores de 30, maiores de 45 anos e persoas con capacidades diferentes e/ou en risco de exclusión social.
Marnotes salientou o bo
resultado dos programas integrados que teñen como reto principal
incrementar as oportunidades laborais dos desempregados a través da
formación, o asesoramento e as prácticas en empresas da contorna.
Neste senso, sinalou a aposta da Administración autonómica por
plans que combinen formación e prácticas dando resposta a un modelo
de formación dual e flexible para acadar un emprego de calidade.
A través do Redondela
VIII estase a ofrecer formación específica para desempeñar
labores de carretilleiro, xestión de almacén, operario de
produción, dependente de comercio, caixeiro de supermercado, guía
turístico e limpeza industrial, entre outros. Tamén se imparte
cualificación transversal en informática, manipulación de
alimentos, prevención de riscos laborais e idiomas.
Nesta edición do
programa priorizouse por primeira vez aos Concellos Emprendedores, os
que forman parte do convenio que a Xunta asinou coa Federación
Galega de Municipios e Provincias (Fegamp) para impulsar en Galicia o
desenvolvemento de novos proxectos industriais, como é o caso de
Redondela. Tamén se concederon programas integrados específicos
para mulleres e se primou a aqueles proxectos nos que se implicou o
tecido empresarial de cada zona, co obxectivo de que os programas se
centren nas demandas laborais de cada comarca, e a aqueles plans de
xestión compartida para incentivar os procesos de fusión municipal.
Para rematar, o
director xeral salientou a importancia de adaptar as cualificacións
aos perfís profesionais que precisan as empresas para competir,
crecer e xerar emprego de calidade. Neste senso, destacou a
cooperación entre a Xunta, concellos e entidades para acadar o
máximo proveito dos programas integrados de emprego.
A xira de
presentación da publicación “Oito olladas sobre a folga feminista
do 8 de marzo”, editada por Galaxia e froito da iniciativa da
Deputación de Pontevedra, chega este xoves, 7 de febreiro, ás 20.00
horas a Redondela. Tralo aprazamento do acto unha semana para evitar
a súa coincidencia co pleno municipal e trala negativa do alcalde da
vila, Javier Bas, a ceder un espazo no Multiusos de Redondela para
acoller esta presentación, a Deputación de Pontevedra dará a
coñecer a publicación no Pazo de Vilavella.
O goberno de Carmela
Silva lamentou esta mañá que “as e os servidores públicos poñan
trabas para espallar a igualdade entre a sociedade. É vergoñento
que soamente tres días antes do acto, cando xa o tiñamos anunciado
e difundido á opinión pública, cando ademais hai salas libres no
Multiusos, o alcalde Javier Bas nos negue un espazo público para
presentar esta obra. Agora non será nun espazo público pero
farémolo. Este xoves ás 20.00 horas no Pazo de Vilavella de
Redondela presentaremos “Oito olladas”, porque non queremos que a
actitude sectaria do Partido Popular nos impida estender os
principios da igualdade entre a veciñanza do concello”.
“Oito olladas
sobre a Folga Feminista do 8 de marzo” trátase dunha publicación
coordinada por Inma López Silva que recompila as
reflexións e vivencias de oito mulleres sobre a histórica xornada
do pasado 8 M e sobre as súas propias experiencias de ser muller
nunha sociedade machista. Máis polo miúdo, nesta obra colectiva
recóllense as olladas de López Silva pero tamén da xuíza Paz
Filgueira, da matrona Susana Iglesias, a xornalista Susana Pedreira,
a profesora e fotógrafa Ana Fresco, a funcionaria Sarai González, a
estudante Sandra Núñez e a libreira Mercedes Corbillón. Tres
delas, Susana Pedreira, Ana Fresco e Sarai González, estarán este
xoves a partir das 20.00 horas no Pazo Vilavella xunto a Inma López
Silva e á presidenta da Deputación Carmela Silva.
A obra “Oito olladas sobre a folga
feminista” está colleitando un notable éxito e xa vai pola súa
segunda edición. Para dala a coñecer entre a cidadanía, a
institución provincial está realizando unha xira de presentación
por toda a provincia que pasou xa por Vigo, Pontevedra, Vilagarcía e
Baiona congregando unha elevada afluencia de público. Esta semana a
xira chega a Redondela e continuará nas vindeiras por Salceda de
Caselas, Ponteareas e Bueu.
A
Escola de Cantería da Deputación de Pontevedra está a ser unha das
protagonistas da segunda edición da Feira de Ensinanzas Profesionais
e Artísticas de Ponteareas, que remata hoxe na vila do Condado. Ao
longo destes dous días, no complexo deportivo Álvaro Pino, a
veciñanza e mocidade de Ponteareas e da comarca vén de coñecer a
oferta formativa deste centro da institución provincial.
Máis
polo miúdo, representantes da Escola de Cantería presentaron ao
alumnado de terceiro e cuarto da ESO e primeiro e segundo de
Bacharelato as ensinanzas que o centro oferta, é dicir, os títulos
de Canteiro e Canteira e de Mestre Canteiro e Mestra Canteira. Para
acadar estes títulos, amais de recibir formación para aprender a
traballar a pedra e estimular a vocación artística, impártense
cursos de modelaxe, escultura, debuxo técnico, debuxo artístico,
historia da arte e construción, así como prácticas de laboratorio
e informática.
A formación que recibe o alumnado é
eminentemente práctica e así, moitas das súas obras de arte, como
cruceiros, monolitos, conxuntos escultóricos, bustos, peanas ou
construcións arquitectónicas están a ser situadas en lugares de
Galicia, de España ademais de Brasil, México, Arxentina, Panamá e
Portugal. Ademais, antigos alumnos e alumnas están a traballar en
obras emblemáticas como o Capitolio de Washington, a restauración
do Chiado de Lisboa, na Catedral de Santiago, a Sagrada Familia de
Barcelona ou na Catedral de Westminster, en Londres.
Xunta
á Escola de Cantería, participan tamén na segunda edición da
Feira de Ensinanzas Profesionais e Artísticas de Ponteareas vinte
expositores de centros de educación secundaria, formación
profesional e ensinanzas especiais para coñecer as diferentes
alternativas profesionais que dispón o alumnado.
Por segundo ano a Concellería de Turismo do Concello da Guarda ofrece un novo curso gratuíto para a formación de camareiros/as de bares e restaurantes, que terá lugar do 9 de febreiro ao 6 de abril, o prazo de inscrición remata este vindeiro mércores, 6 de febreiro. O obxectivo principal é formar a novos camareiros, algo esencial de cara á profesionalización dun sector tan importante para A Guarda como é o turismo e a Hostalería, ofertando á veciños e visitantes un servizo de calidade e profesional.
A programación está deseñada para que as persoas participantes adquiran as nocións básicas na adecuación do local, reposición do material, servizo de alimentos e bebidas en mesa e barra, e atención ao cliente no servizo de restaurante e bar.
O curso terá unha duración total de 80 horas. das cales, 40 horas estarán destinadas á formación teórica e práctica como a montaxe de mesas e ambientación da sala, identificación e limpeza dos utensilios e menaxe, preparación de alimentos e bebidas seguindo as normas de manipulación e hixiene alimentaria, incluíndo tamén formación en alérxenos e manipulación de alimentos. Polo que ao finalizar, o alumnado tamén recibirá el diploma de manipulador/a de alimentos. Ademais esta formación completarase coas indicacións en alérxenos. Esta formación terá lugar os sábados pola mañá de 9.00 a 14.00h.
Esta formación completarase con outras 40 horas de formación práctica non laboral en bares e restaurantes da Guarda, axustadas segundo o perfil e necesidades de cada alumno. As prazas son limitadas. As inscricións realizaranse ata o mércores 6 de febreiro na Oficina de Turismo do Concello da Guarda na Praza do Reló, 1. Os/as interesados/as deberán cumprimentar a ficha de inscrición. Poden contactar no teléfono 986 61 45 46 ou ben a través do correo electrónico [email protected].
Debido ao comezo inmediato o xoves 7 de febreiro darase a coñecer o listado de admitidos para xa comezar a formación o sábado 9 de febreiro.
O Concello da Guarda a través da Concellería de Educación, reitera novamente a petición mellora das instalacións dos Centros de Ensino do municipio ante a falla de investimentos por parte da Xefatura Territorial de Educación en Pontevedra.
En
setembro de 2018, ante o inicio do novo curso escolar, e ante as
poucas actuacións realizadas ao longo do verán, a Concelleira de
Educación, Sra. Elena Baz, solicitou unha reunión co Delegado de
Educación en Pontevedra, Sr. César Ares, para trasladarlle as
diferentes demandas das diferentes ANPAS e direccións dos centros de
ensino do municipio sen que, ata o momento, esta reunión se
producira.
Para
Elena Baz, o trato desigual que se ten cos Centros de Ensino da
Guarda, en diferenza cos do resto da Comarca do Baixo Miño,
constitúe un grave prexuízo, que provoca un deterioro das
instalacións, xa de por si bastante antigas(algunhas delas contan
con 30 anos de antiguedade) malia os traballos de mantemento levados
a cabo ano a ano polo persoal municipal.
Engade
a Concelleira de Educación da Guarda que é preciso acometer as
melloras que xa teñen solicitado dende as diferentes ANPAS e
direccións dos Centros de Ensino á maior brevidade, posto que
constitúen actuacións primordiais como o son a ampliación da
cuberta do patio infantil do CEIP Manuel Rodríguez Sinde, a mellora
dos baños do CEIP-As Solanas, a renovación dos corredores e
persianas do CEIP A Sangriña, entre outras.
Pra te cumprir un antoxo, un pensamento busquei, no meu xardín, nun rastroxo, eu somentes atopei, esta murcha flor de toxo.
Así, o parecido, se despachaba un poeta gallego del que, cervantianamente, “de cuyo nombre no puedo acordarme”, pero, mejor o peor, quedó gravado en la memoria. Si el desconocido autor se diera un paseo por nuestra comarca encontraría el pensamiento en cualquier jardinera, salvo que el ciclamen actúe como “Okupa”.
En esta época se cultivan dos tipos de plantas, bastantes similares, el pensamiento y la viola, siendo este último nombre el que nomina al género y viene siendo el que daban los romanos a las violetas y, según Cecília, alguien mandaba un ramito en noviembre, cosa meritoria pues la violeta silvestre florece en primavera y verano.
El pensamiento de nombre científico Viola x wittrockiana o, más actual, Viola wittrockiana, recibe el nombre de la especie en honor del botánico sueco Veit Wittrock, que describió la planta en 1896, y posteriormente modificado, lo que se llama un “defecto de forma” por el botánico austriaco Helmut Gams en 1925. Se trata de una planta de origen hortícola producto de múltiples cruzamientos entre violetas silvestres entre las que se encuentran la Viola tricolor, V. cornuta, V.lutea y V. altaica.
Es una planta herbácea que mide sobre 20 centímetros pero puede alcanzar los 35, con tallos ramificados ascendentes. Las hojas alternas, de color verde oscuro, festoneadas y levemente carnosas. Las flores son habitualmente de unos 6 centímetros de diámetro pero pueden alcanzar los 10, salen aisladas siendo llamativo el tamaño de ellas con respecto a la planta, constan de 5 pétalos aterciopelados y de tamaño desigual. Una de las razones de su cultivo se debe al cromatismo con una gran variedad de colores que pueden ser puros: blanco, amarillo, rojo, azul, violeta… con diferentes tonos dentro del mismo color, además pueden ser jaspeadas con todas las combinaciones imaginables dando lugar a que haya miles de variedades. Aparecen a finales del verano, y finalizan la floración ya entrada la primavera.
Otra planta muy similar a la anterior es la viola también conocida como pensamiento mini y violeta de los Pirineos, proviene de una violeta silvestre de nombre científico Viola cornuta y, según creo, no es necesario explicar el significado de su nombre específico.
Se comporta habitualmente como anual, con un tamaño entre 15 y 20 centímetros con hojas verdes oscuras, lustrosas, algo carnosas. Las flores miden unos 4 centímetros, con una gama de colores similar a las del pensamiento pero con una floración más abundante.
Las flores son comestibles aunque lo más normal es usarlas para adorno en los platos.
La viola cornuta es originaria de Europa y en España se cría en los Pirineos y en la Cordillera Cantábrica.
Ambas especies se cultivan en macetas pero lo más normal es su uso en rocallas, macizos o borduras.
El cultivo es fácil en otoño e invierno porque lo normal es que la propia naturaleza haga el trabajo por uno. Prefiere los lugares soleados o de semisombra y, en cuanto al sustrato, son idóneas para nuestra zona que es de tierras ácidas. En cuanto al riego les gusta la humedad pero hay que evitar encharcamientos.
No suele padecer plagas pero pueden ser atacadas por pulgones y orugas, en cuanto a insectos se refiere y, como enfermedades fúngicas, la alternaria o la cercospora.
Me encantan los entrantes, esos pequeños bocados que ayudan a hacer especial una comida o cena. Para estos días os sugiero varios que son muy sencillos, muy vistosos y, por supuesto, muy ricos. ¡Vamos allá! Recordad que si hay una persona celíaca en nuestra mesa, tenemos que asegurarnos de que todos los ingredientes son aptos para celíacos.
Bombones de Salmón y queso Ingredientes: – Láminas de salmón ahumado – Queso crema tipo Philadelphia – Nueces, o dátiles – Forramos pequeños moldes de silicona con dos tiras de salmón en forma de cruz. – Mezclamos el queso con unas cuantas nueces picadas y con pedacitos de dátil, o con una de las dos cosas. – Rellenamos los moldes ya forrados con el salmón y cerramos bien. Guardamos en la nevera antes de desmoldar.
Bombones de jamón y paté al Pedro Ximénez o queso crema y queso azul Ingredientes: -Jamón cortado en lonchas muy finas -Paté al Pedro Ximénez -Queso crema tipo Philadelphia -Queso azul-Nueces
Dos opciones para rellenar estos paquetitos de jamón que haremos forrando pequeños moldes de silicona con una lonchita de jamón, dejando que sobresalga para después poder cerrar fácilmente.
Podemos hacer el mismo relleno que con los bombones de salmón, o rellenarlos mezclando el queso crema con queso azul (no doy cantidades, un poco a ojo, según nos guste más o menos el sabor del queso azul). Podemos mezclar estos dos quesos con trocitos de nuez y rellenar los moldes, cerrando bien.
La otra opción es rellenarlos con bolitas de paté al Pedro Ximénez.
Desmoldamos y servimos.
Galletita salada con estrella de salmón Ingredientes: – Galletitas saladas (estas son sin gluten) – Queso tipo Philadelphia – Salmón ahumado
Con los recortes que nos hayan quedado del salmón y unas cucharadas de queso crema podemos hacer una crema riquísima, batiendo bien los ingredientes con batidora.
Una vez tengamos una crema suave, introducimos en una manga pastelera, y con una boquilla rizada hacemos una estrella sobre cada galleta. Y si no tenemos manga, ni boquilla, pues extendemos con un cuchillo y listo.
Barrita de queso brie con mermelada de cebolla Ingredientes: – Pan de molde – Mermelada de cebolla (podemos hacerla en casa, pero la venden en casi todos los supermercados) – Nueces
Este entrante, riquísimo, se hace en un momento.
Sacamos la corteza al pan de molde y aplastamos la rebanada un poco con un rodillo para hacerla más fina (o la aplastamos con una botella, si no tenemos rodillo).
Cortamos tiras estrechas y sobre ellas colocamos una tira de queso Brie, extendemos encima la mermelada de cebolla y metemos al horno a 180º para que se funda el queso.
Al sacar, colocamos un trocito de nuez y ¡listo!
Ya veis, cuatro entrantes muy sencillos y de éxito asegurado. Jugad a cambiar el salmón de las estrellitas por anchoas, o las nueces por dátiles, o el queso azul por un queso a las finas hierbas…
Os deseo unos días realmente felices. Estos festivos, y todos los que vengan detrás.
Hay un refrán que dice: capilla, palomar y ciprés, pazo es, pero al margen del ciprés hay una serie de plantas que, típicamente, se plantaban en los jardines de los pazos donde compartían espacio la palmera, la magnolia, la camelia, el cedro o la araucaria, que es el árbol del que nos vamos a ocupar.
Las Araucarias son árboles propios del hemisferio sur con 6 especies en Chile, Argentina, Paraguay, Brasil y Uruguay y otras 13, en muchos casos endemismos, propias de zonas de Oceanía como Nueva Caledonia, Islas Norfolk o Australia.
Son relictos, es decir que ya se encontraron fósiles de antepasados de estos árboles con una antigüedad de 230 millones, periodo Triásico, en la Sierra de Upsallata, consistente en unos 52 ejemplares en posición de vida y su descubridor fue Charles Darwin en su viaje a bordo del HMS Beagle en su “triunfal crucero” alrededor del mundo. También se encontraron fósiles en el hemisferio norte lo que nos viene a decir que en nuestra zona se extinguieron.
Los árboles de este género son de gran tallaje pues pueden alcanzar los 80 metros de altura, con hojas, variables según especie, tanto pueden ser finas y lanceoladas como anchas y planas que suelen solaparse. Son dioicas, es decir tienen los sexos en pies separados.
El nombre del género se le dio durante la conquista española en Chile por haberlas encontrado en la región de Arauco y de las 19 especies que componen este género, habitualmente se cultivan solamente 3 en nuestra comarca:
Araucaria heterophylla (Salisb) Franco, conocida popularmente como Pino de Norfolk, su nombre específico proviene del griego hetero: distinto y phylla: hoja, debido a la diferencia existente entre las hojas juveniles y las adultas.
Son árboles de porte cónico que miden entre los 50 y los 80 metros de altura, con un tronco erecto que emite ramas prácticamente horizontales y con simetría radial, formando pisos, de ahí el nombre que se le da en Galicia: Piñeiro de pisos.
Las hojas son de 2 tipos, las juveniles alargadas y flexibles de hasta 1,2 centímetros de longitud y las adultas que son ovado triangulares de algo más de 0,5 centímetros persistentes ambas en el árbol y de color verde oscuro.
Los conos masculinos son de color pardo rojizo, alargados de unos 4 centímetros de longitud y los femeninos, globosos, de hasta 15 centímetros de diámetro que portan unas semillas aladas que van cayendo del árbol a medida que se deshacen las escamas de la piña.
Son originarias de la Isla de Norfolk a unos 1.400 Kilómetros de Australia y fueron descubiertas por los ingleses en el segundo viaje del capitán Cook en 1774, que informó al almirantazgo de la existencia de este bosque porque intuyó, como así fue, su gran valor para la fabricación de los mástiles para barcos.
Araucaria angustifolia (Bertol) Kunze, conocida como pino de Brasil o Araucaria brasileña, por uno de sus lugares de origen porque también existen en Argentina, Uruguay y Paraguay. El nombre de la especie del latín angustus: estrecho y folia:hoja, por tener las hojas angostas.
Este árbol alcanza los 35 metros de altura con forma parecida a un candelabro por tener las ramas en la copa tras haber perdido las ramas bajas. Las hojas se disponen al final de las ramas formando manojos, son verde brillantes, muy duras, triangulares de 3,5 centímetros de longitud. Los conos masculinos son oblongos y pueden llegar a los 18 centímetros de longitud, los femeninos son globosos y de gran tamaño pudiendo alcanzar lo 30 centímetros de diámetro y portan unas semillas a modo de piñón, muy grandes de hasta 3 x 6 centímetros que son fuente de alimentación de grupos indígenas, quienes denominan al árbol curýs de donde parte el nombre del estado brasileño de Curitiba, antes Curytiba que significa bosque de curýs.
Araucaria araucana (Molina) K. Koch conocida popularmente como pino araucano, pino chileno, pino de brazos y, en donde es originario, pehuén. Los ingleses, muy suyos, le llaman puzzle-monkey tree: rompecabezas de mono. El nombre específico, araucana, se debe a los habitantes de la región del Arauco: los araucanos.
Es un árbol de porte piramidal que alcanza los 50 metros de altura y un grosor de tronco muy considerable llegando a los 2 metros de diámetro. Las hojas están muy comprimidas entre si cubriendo completamente la rama, con forma de punta de lanza y carentes de peciolo con un tamaño de unos 4 centímetros de largo y 2 centímetros de ancho, de color verde oscuro brillante. Los conos masculinos se disponen al final de la rama son de color marrón y llegan a los 18 centímetros de longitud. Los femeninos son globosos de hasta 20 centímetros de diámetro , muy leñosos y pueden tardar 2 años en madurar, sueltan hasta 200 semillas similares a piñones de gran tamaño.
La A. araucana no es muy común por estos pagos, destacando un ejemplar plantado en el castillo de Soutomaior, además propuesto como árbol europeo del año 2018. En la conquista española se vio la gran utilidad de estos árboles por la calidad de su madera y, al igual que la de Norfolk, era excelente para los mástiles de los barcos, entre otros usos de la madera, llevando a una tala intensiva que afectó a las tribus indígenas por ser los piñones de estos árboles una fuente básica de alimentación. Actualmente son especie protegida, por desgracia tienen dos grandes enemigos, el fuego y una extraña infección que seca los árboles y ambas hacen caso omiso de la ley.
Bolletus, Cantharellus, Coprinus, Lactarius… si es que hasta dan ganas de hablar en latín al oír los nombres tan bonitos que tienen nuestras setas. Bueno, también las conocemos como Cantarelas, Chipirones de monte, Níscalos… Lo importante es saber reconocerlas y disfrutar no sólo de su búsqueda sino también de su delicioso sabor.
Como es temporada de setas, vamos a utilizar este ingrediente y con muy poquito más, vamos a hacer una sencilla, jugosa y riquísima empanada sin gluten, siguiendo la receta que me dio mi compañera Marina y que en casa nos encantó. En este caso, para que sea más rápido todavía, utilizaremos hojaldre sin gluten del que compramos envasado. ¡Vamos allá!
INGREDIENTES • Aproximadamente unos 400-500 g de setas variadas (si no has ido a recolectarlas al campo, siempre puedes comprar las cultivadas, aunque el sabor no será el mismo, claro) • Dos láminas de hojaldre (en nuestro caso sin gluten) • Una cebolla grande • Un par de dientes de ajo picados • Azafrán en hebra • Jamón serrano o ibérico • Aceite de oliva • 1 huevo batido para pintar
ELABORACIÓN Precalentamos el horno a 180º (o sigue las instrucciones del fabricante)
Primero limpiamos bien las setas (sin mojarlas) y las cortamos en trozos no muy pequeños
Cortamos la cebolla en juliana y la rehogamos junto con el ajo picado. Cuando esté transparente, añadimos las setas y el azafrán y salteamos a fuego fuerte durante unos minutos, intentando que las setas absorban el agua que sueltan; finalmente añadimos el jamón en trocitos. Reservamos.
Como la masa ya viene extendida, la colocaremos sobre una bandeja de horno cubierta con papel de cocina. Extendemos sobre la lámina las setas, y cubrimos con la otra lámina sellando bien los bordes.
Pintamos con huevo batido, y metemos al horno durante unos 40 minutos con calor arriba y abajo, hasta que tenga un bonito color dorado.
Las setas admiten otras compañías para el relleno, como queso: azúl, tetilla, de cabra… o solamente setas, sin más.
Se acerca el Día de Todos los Santos y con él los postres tradicionales: huesos de santo, chulas, buñuelos, panellets… dulces hechos con productos de temporada como la calabaza, castañas, membrillo, boniato… En esta sección ya hemos probado a hacer postres con calabaza y con membrillo; hoy le toca el turno al boniato.
El boniato o batata es un tubérculo comestible muy apreciado en Hispanoamérica, y que en España se puede encontrar ya en casi todos los supermercados y fruterías. Puede consumirse tanto en recetas dulces como saladas, cocido, frito (¡riquísimas las «chips» de boniato!) o asado.
Lo utilizaremos para hacer unos buñuelos de boniato, que además de no llevar gluten, no llevan tampoco huevo ni leche.
No está muy claro el origen de los buñuelos; unos los remontan a la época romana, otros a la Edad Media… Lo que sí está claro es que son una de las conocidas como “frutas o frutos de sartén” más extendidos y con más variedades. Las «frutas de sartén» son básicamente una masa hecha con harina, agua, huevos… y frita en aceite; churros, orejas, pestiños, buñuelos… entran dentro de esta denominación ya recogida en «El Quijote» * .
¡Vamos allá!
INGREDIENTES • Unos 250 g de boniato asado (lo asamos a 180º unos 40 minutos) • 5 g de levadura seca de panadería • 115 g de harina sin gluten • 3 cucharadas de azúcar moreno • Aceite para freír
ELABORACIÓN Lo primero que haremos será lavar a conciencia el boniato. Lo secamos y metemos en el horno a 180º unos 40 minutos. Dejamos enfriar, pelamos y machacamos la pulpa. Disolvemos la levadura en 3 cucharadas de agua. Mezclamos los ingredientes secos: harina sin gluten, canela y el azúcar. Mezclamos el boniato con los ingredientes secos y añadimos la levadura disuelta. Tapamos esta masa con plástico de cocina y dejamos reposar 1 hora o más. Calentamos el aceite y con dos cucharillas vamos cogiendo porciones de masa e introduciéndolas en el aceite. Dejamos que crezcan y vayan dorándose; seguramente se darán la vuelta solos. Escurrimos sobre papel de cocina.
Y ahora, elige (¡elige una, no las hagas todas!): • Espolvorea con azúcar glas, o • Espolvorea con azúcar glas y canela, o • Envuelve en azúcar normal, o • Envuelve con azúcar normal y canela, o • Disuelve una cucharada de miel con un poco de agua caliente y baña los buñuelos (o no los bañes, solo salpícalos un poco)
Dicen que es mejor comerlos templados. Eso, siempre y cuando consigas que lleguen a ese punto. ¡Verás qué ricos!
Parece que el clima ha decidido crear una nueva estación, al menos por esta zona, y ya hace un tiempo que se viene hablando del «veroño»; esperemos que estos cambios no acaben alterando tanto el medio ambiente que desaparezcan nuestros productos de otoño, tan ricos como la protagonista de nuestra receta de hoy, la calabaza.
Vamos a utilizarla para hacer un bizcocho jugosísimo, muy sabroso y con un intenso aroma a canela y a naranja. Como siempre, la haremos sin gluten, pero si queréis podéis cambiar la harina por harina de trigo
¡Vamos allá!
INGREDIENTES (aseguaraos de que son aptos para celíacos) 500 g de calabaza 250 g de azúcar moreno 150 g almidón de maíz (puede ser Maizena) 290 g harina de arroz 200 g de aceite 5 huevos 2 sobres dobles de gasificante (o 3 cucharaditas de bicarbonato) 1 cucharadita de sal 2 cucharaditas de Canela 1 pizca de nuez moscada (opcional) 1 puñado de pasas (opcional) Ralladura de naranja (opcional)
ELABORACIÓN Empezamos pelando la calabaza y asándola en el horno envuelta en papel de aluminio; unos 20-30 minutos a 200º serán suficientes. Dejamos enfriar y trituramos (podemos dejar que queden algunos trocitos enteros) Batimos los huevos con el azúcar Añadimos la calabaza ya fría y volvemos a batir Añadimos el aceite y batimos un poco mas Mezclamos las harinas con las especias, la sal, el bicarbonato o gasificante y la ralladura de naranja Añadimos a la mezcla envolviendo con cuidado. Si queremos, le añadimos un puñadito de pasas sin pepita Vertemos la masa en un molde forrado con papel de horno y untado de mantequilla Espolvoreamos la superficie con azúcar para que al hornearse se forme una costra por la que después nos pelearemos Horneamos a 180º con calor arriba y abajo durante unos 40 minutos Dejamos entibiar y desmoldamos, para que acabe de enfriar sobre una rejilla
Podemos tomarlo en el desayuno, o podemos convertirlo en un riquísimo postre, acompañándolo con una crema de queso (podéis ver la receta de la crema de queso en la entrada del Carrot cake o pastel de zanahoria) Y, si lo prefieres, reparte la masa en moldes pequeños; yo usé unos muy románticos como podéis ver, porque no hace falta que sea San Valentín para tener un detalle “con corazón” 😉
¡Buen provecho!
Receta adaptada del libro «Bizcochos», de Webos Fritos.
Son muchas las cosas que me gustan del verano, una de ellas es la fruta, y si es «de la de verdad», me entusiasma esa deliciosa mezcla de aromas que desprende una cesta de fruta variada con melocotones, ciruelas, peladillos, peras… Hoy os propongo un postre a base de fruta que no puede ser más sencillo y rápido.
Vamos a utilizar la fruta tal cual; ni horno ni cocina, sólo necesitaremos un cuchillo para pelarla y cortarla y unos palos de brocheta para presentarla. ¡Ah!, y un poco de chocolate.
Las frutas, a vuestro gusto; yo utilicé melocotón, peladillo, pera, plátano, ciruela, fresas, kiwi, y me atreví a poner unos trocitos de sandía.
Elaboración Pela y corta la fruta; insértala en los palos de brocheta combinándola como más te guste, intentando alternar los colores para que queden más vistosas.
Calienta el chocolate al baño María y cuando vayas a servirlas, añádeles un chorrito de chocolate fundido por encima.
Chocolate y fruta, una combinación deliciosa. Prueba a poner unas cuantas brochetas de frutas como merienda y verás cómo tanto mayores como niños las harán desaparecer en segundos.
A los que tenemos más de 40 la palabra “Caponata” nos lleva irremediablemente a aquella enorme gallina de Barrio Sésamo a la que daba vida la actriz Emma Cohen. Por eso, cuando me hablaron de una receta riquísima y fresquísima para el verano que se llamaba «Caponata siciliana», al momento supuse que llevaría como ingrediente principal, gallina.
Nada más lejos porque, de hecho, podría ser perfectamente una receta vegana, hecha básicamente con vegetales de temporada.
Hay múltiples variantes de la Caponata: con aceitunas verdes, negras, rellenas, con o sin pimiento, con o sin frutos secos, con anchoas… Y las cantidades también van un poco al gusto de cada cual.
¡Vamos allá!
Ingredientes (recuerda que si hay alguna persona celíaca debes asegurarte de que son ingredientes aptos) – 2 o 3 berenjenas – 2 ramas de apio – 1 cebolla – Medio pimiento rojo – Medio pimiento verde – Medio pimiento amarillo – 2 o 3 tomates maduros, sin pepitas ni piel – 2 cucharadas de alcaparras – Aceite de oliva – 2 cucharadas de vinagre – 3 o 4 cucharadas de azúcar – unos 150 g de aceitunas negras o verdes, o rellenas de anchoa – Pan para hacer tostadas (sin gluten si hay celíacos)
Elaboración Empezamos cortando la berenjena en daditos y espolvoreándola con sal. La colocamos sobre un escurreverduras y la dejamos como mínimo una hora para que «sude» y suelte el amargor. Cortamos también en cubitos el apio, los pimientos y los tomates. Hervimos durante 5 minutos el apio en agua con sal. Colamos y reservamos sobre papel de cocina o sobre un paño de algodón. Picamos la cebolla y la sofreímos a fuego lento. Aparte sofreímos también los pimientos y reservamos. Cuando la cebolla esté casi transparente agregamos las alcaparras y las aceitunas que hayamos elegido. También podríamos añadir aquí unos piñones previamente tostados, o unas almendras, unas pasas… Cocinamos unos 10 minutos a fuego lento, removiendo para que no se pegue. Añadimos a la sartén con la cebolla los dados de tomate (o tomate triturado) y seguimos cocinando unos 20 minutos. Añadiremos después los pimientos que tenemos reservados. Sofreímos el apio en un poco de aceite y lo agregamos a la mezcla. Freímos las berenjenas (alguna receta recomienda hacerlo en aceite de girasol). Escurrimos bien y añadimos a la mezcla. Cocinamos todo junto unos 5 minutos. Incorporamos el vinagre y el azúcar y dejamos que se evapore el líquido. ¡Listo!
Parece una receta larga, pero pueden hacerse varios pasos al tiempo. El resultado es realmente rico. Frío, presentado sobre tostadas, es una receta fresquísima. Y si el día no está muy caluroso y la prefieres caliente, es un acompañamiento estupendo para una pasta.
Utilizamos cookies para mejorar su experiencia y nuestros servicios, analizando la navegación en nuestro sitio web. Si continua navegando, consideramos que acepta su uso. Puede obtener más información pulsando aquí:.Saber MásAceptar
Cookies
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.