A escalada da Covid-19 en Galicia, reflexo do que acontece en todo o Estado, fai que a sombra dun novo confinamento déixese xa mirar no horizonte. De feito, o Goberno da nación está a traballar no borrador dun novo estado de alarma –que se podería facer público esta vindeira fin de semana– xa que o actualmente en vigor no contempla a posibilidade do confinamento domiciliario.
A vista dos acontecementos, os toques de queda, os peches perimetrais e demais medidas que se están a adoptar, non son quen de frear esta segunda onda da pandemia da que din os expertos en sanidade que “non somos capaces de mirar o seu final” e que deixa nesta pasada fin de semana 379 falecidos e 55.019 novos contaxios en todo o estado.
O borrador de decreto no que traballa o Goberno da nación tería, en todo caso, notables diferencias co do estado de alarma do mes de marzo e non sería tan duro e estrito como o de Francia que vén de confinar á totalidade da poboación. Trataríase dunha medida que algúns cualifican de “a la carta” pero que ten a súa razón de ser: a incidencia da covid en España é desigual e, polo tanto, non tería moito sentido tratar por igual a comunidades, provincias ou cidades na que a incidencia e baixa ou moi baixa, e aquelas nas que non só e alta, senón que segue medrando sen control.
Outro punto diferencial coas medidas adoptadas en marzo sería a ausencia do chamado “mando único” e serían neste caso as comunidades autónomas, como mellores coñecedoras da realidade do seu territorio, as que terán a responsabilidade sobre o confinamento domiciliario un peche perimetral de áreas urbanas. Asi mesmo, tomando como base o toque de queda decretado polo Goberno do estado, terán a facultade de adiantalo ou establecer novas restricións á libre circulación. É dicir, búscase a adopción de medidas adaptadas á situación real e peculiaridades de cada territorio en lugar de adoptar unha xeneralizada que, en algunhas zonas, carecería de argumentos sostibles para a súa aplicación.
Os centros escolares serían outro dos puntos que marcarían a diferencia co confinamento do mes de marzo, ao igual que a actividade comercial e industrial. No caso do ensino, os colexios poderían seguir abertos dada que a incidencia dentro desas instalacións segue a considerarse como baixa e, curiosamente, o alumnado máis novo, é o que máis caso fai as recomendacións sanitarias de seguridade.
A posibilidade dun confinamento a contempla tamén a Xunta, de aí que hoxe mesmo presentase un “Plan de Ensino Virtual ante a covid-19” co que se pretende dotar ao alumnado e profesorado dos medios necesarios para que, en caso dun novo confinamento, alumnos e alumnas poidan seguir o curso con “normalidade” se que iso é posible nestes tempos.
Dándose por sentado que as empresas seguirían a funcionar baixo estritas medidas se seguridade, quedaría por ver como se trataría a sectores como o comercio ou a hostalería que foron os grandes prexudicados do confinamento de marzo. De feito, o sector hostaleiro sinte xa a actual situación. Por poñer un exemplo puntual, temos o caso da anulación das “ceas de empresa” para as que, no pasado ano, estábanse reservando lugares no mes de outubro e que este ano non se poderán realizar.
Os números non menten, Galicia situábase hoxe en máis de 9.200 casos activos por coronavirus segundo os datos facilitados polo SERGAS o que traducido, significa que na comunidade autónoma temos a día de hoxe un 218 % máis de casos que a día 1 de outubro.
Tamén é certo que a dispersión da poboación no rural, que foi considerada sempre como un freo para o desenvolvemento, xoga agora a favor da veciñanza. De aí que o que se busca cos peches perimetrais das grandes urbes, é que aquelas persoas que durante a semana traballan nas cidades e na fin de semana “van á aldea” non podan facelo evitando dese xeito expandir a covid aos núcleos rurais nos que os seus habitantes, maiormente, teñen unha idade máis avanzada e polo tanto son poboación de risco ante posibles contaxios.
Esa dispersión de poboación e a que, por outra banda, orixina un mapa diverso á hora de valorar a incidencia da covid. Zonas escasos números de persoas infectadas, contrastan con outras, como á área sanitaria de Vigo, que segue a tinguir os seus municipios de vermello, de aí que a delegación do mando único nas comunidades autónomas, permita adoptar medidas específicas para cada situación.
Do que non cabe dúbida é que, como auguraban os expertos da OMS (Organización Mundial da Saúde) a segunda onda da pandemia é moito máis grave que a primeira que críamos ter superada. A responsabilidade cidadá segue sendo unha ferramenta indispensable para poder evitar a súa propagación pero, a falta desa conciencia solidaria en algunhas persoas, será preciso tomar medidas que axuden a atopar unha saída.
