Eva García de la Torre, alcaldesa do Porriño, asistiu este mediodía ao inicio dos traballos de reforestación do espazo que ocupara a antiga ‘Canteira Ferro’, pertenecente a empresa Porriñesa de Canteiras S.A. (Pocasa). O buraco da explotación de granito ‘Rosa Porriño’ recheouse con 500.000 metros cúbicos de materiais procedentes de ata 150 obras, entre elas as da nova Estación de Vigo e da Autovía A-52.
Os traballos de rehabilitación, explica o Concello do Porriño, duraron 6 anos e remataran agora coa prantación de 1.000 piñeiros que iniciaron hoxe unha duzia de alumnos dos centros de educación especial ‘Aceesca’, do Porriño, e ‘Juan María’, de Nigrán, acompañados dos seus monitores. Precisamente por esa colaboración tamén acudiu ó acto deste mediodía Juan Gónzalez, alcalde de Nigrán.
Segundo informou Jorge Massó, responsable da firma Pocasa, esta empresa porriñesa “foi a primeira entidade en presentar un proxecto de rehabilitación ó abeiro do Real Decreto 975, non só en Porriño senon tamén en Galicia. Deste xeito liberase unha parcela de 3 hectáreas que deixa de ser mineira e devolvese ó Concello do Porriño, unha vez rehabilitada”, explicou o responsable da firma graniteira.
Eva García de la Torre declarou que “hoxe é un día moi importante para o Concello do Porriño porque comprobamos como faise realidade a recuperación dun espazo que estivo adicado á explotación mineira despois dun traballo inmenso e coa reforestación prevista, tamén vai mellorar o medio ambiente”. “Agardo que outras canteiras que estean en desuso ou esgotaran o seu ciclo de explotación pois tamén realicen axeitados proxectos de recuperación dos espazos e montes que ocuparon”, engadiu a alcaldesa de O Porriño.
Unha recuperación “con irregularidades”
A directiva da Comunidade de Montes Veciñais en Man Común de Atios, asegurou hoxe que a restauración da canteira ferro “está chea de irregularidades” e nese sentido sinalan que dita actuación “exceceu con moito o perímetro da concesión, que abrangue 31.000 metros cadrados, mentres que o recheo levouse a cabo nunha área aproximada de 4,5 hectáreas, o que multiplica o volume de metros cúbicos de verteduras”.
Entende a directiva dos comuneiros de atios, que ademáis incúmplese o decreto que rexe as explotacións mineiras “xa que non se devolve o terreo á súa configuración orixinal” ao mesmo tempo que poñen en dúbida a “ecoloxía da medida” xa que os materiais de recheo son “maioritariamente lodos procedentes dos aserradoiros de pedra e material triturado de construción”.
Aplaude a Comunidade de Montes de Atios, “accións solidarias como é a colaboración con entidades de apoio a persoas con necesidades especiais” pero consideran “que neste caso, coma noutros traballos de restauración que se están levando a cabo na zona, non se está facendo o correcto”.
Lamentan, eso si, que Comunidade de montes, “titular dos terreos ao abeiro dunha sentenza en primera instancia que aínda non foi contradita, non foi convidada ao acto. Tampouco a asociación de Afectados pola actividade das canteiras, os que máis padeceron o efecto nocivo dunha explotación industrial que durante anos se fixo sen control nin respeto ao entorno humano ou medioambiental. Restaurar está ben, é unha obriga ineludible do titular do dereito mineiro, pero non debe agochar as irregularidades cometidas en todo o proceso”.
