8.7 C
Pontevedra
Xoves, 28 de Marzo de 2024
Máis
    HomeO CondadoPonteareasPonteareas tínguese de diversidade, respecto e dignidade

    Ponteareas tínguese de diversidade, respecto e dignidade

    A Casa do Concello de Ponteareas tínguese, nestas noites, coas cores do Arco da Vella. Bérrase, a través de luces, a favor da igualdade das persoas independentemente da súa orientación sexual. As cores LGTBIQ+, tan diversas como iguais, falan de diversidade e de respecto pero, sobre todo de dignidade.

    Nun mundo que basea a súa fermosura na diversidade é complicado entender porque as persoas son discriminadas, esquecidas e mesmo agredidas por amosar, precisamente, esa diversidade que tando decimos admirar. Atopámonos, en pleno século XXI, nunha perigosa encrucillada, unha especie de involución na que todos os avances en igualdade e diversidade conseguidos nas últimas décadas, asemellan desvanecerse.

    É agora cando a sociedade ten que estar máis alerta. É agora cando todos e todas debemos estar preparados para, nun xesto unánime, facer fronte á intolerancia, ao machismo, á xenofobia e á homofobia que son inimigos declarados da liberdade, da igualdade, da convivencia e, como diciamos ao comezo, da dignidade das persoas.

    As cores LGTBIQ+ son máis que cores. Son un grito luminoso e unha chamada de atención. Un berro de liberdade, da liberdade de amar a outra persoa sen ter en conta a súa raza, credo, ideoloxía ou sexo. Un berro a liberdade individual que cada quen ten para decidir o seu camiño.

    LIBROS

    A pegada de «Ronsel»

    A editorial Galaxia vén de recuperar a súa vella colección «Ronsel», concibida nos anos 80 para darlle cabida «a novas voces e a novas temáticas das nosas letras», en palabras da propia editorial. Daquela, foi o espazo no que se deron a coñecer algúns autores que, andado o tempo, acadarían sona no noso sistema literario, como foi o caso de Darío Xohán Cabana ou Miguel Anxo Murado. Nesta nova andaina e, polo de agora, estréase con dúas publicacións, pero anuncian novas sorpresas ao longo de todo este ano.

    Dores Tembrás, «Enxertos»

    A nostalxia é unha materia prima habitual á hora de escribir poesía, mais non fai falla chegar a tanto. Se, a cotío, esa nostalxia leva implícita certa dose de tristura morriñenta para lembrar tempos pretéritos, non sempre ten que ser así, como demostra Dores Tembrás no seu último poemario, «Enxertos». Dores mergúllase na súa propia memoria, na súa infancia na aldea e na mocidade urbanita, para poñer en práctica unha modalidade de nostalxia leda e luminosa, alonxada de tristuras e saudades

    Queridos Reis Magos…

    Nas cartas aos Reis Magos de Oriente nunca debe faltar unha boa dose de literatura, sexa cal sexa a idade do receptor. Neste andel, como facemos sempre, queremos aportar algunhas recomendacións dirixidas aos máis pequenos da casa.