10.2 C
Pontevedra
Venres, 29 de Marzo de 2024
Máis
    HomeA ParadantaArbo'Dous povos. Um só território', Arbo e Melgaço reabren a súa fronteira

    ‘Dous povos. Um só território’, Arbo e Melgaço reabren a súa fronteira

    O alcalde de Arbo Horacio Gil e o presidente da Câmara de Melgaço, Manoel Batista, fixeron un acto de recoñecemento o pasado 1 de xullo ás 00:00 horas coa reapertura da Ponte Internacional

    A Ponte Internacional que une de Arbo e Melgaço, pechada dende o pasado 17 de marzo, volveu a ser o punto de unión entre “Dous povos e um só território” como sinalaba a pancarta que, no acto simbólico de reapertura da fronteira, portaban o alcalde de Arbo, Horacio Gil e o presidente da Câmara Municipal de Melgaço, Manoel Batista.

    O peche da fronteira supuxo que veciños e veciñas de ámbolos dous concellos que traballaban ao outro lado da raia, tiveran que percorrer ata 100 kilómetros para ir aos seus postos de traballo ao ter que desprazarse ata Tui-Valença, o único punto aberto, e de aí a Melgaço ou Arbo, segundo fora o caso. Doutra banda, veciñanza con familia a ámbolos dous lados da fronteira, tampouco podían cruzar o paso.

    Tras varias reivindicacións por parte dos alcaldes da ‘raia’, o pasado 15 de xuño, abríase o paso aos traballadores transfronteirizos e o transportes de mercadorías de luns a venres en horario de 8:00 a 22:00 horas. Este paso supuxo un alivio para os traballadores e traballadoras, pero seguía deixando a un importante porcentaxe de poboación e aos sectores económicos dos concellos en desvantaxe, porque o transito diario por esa ponte para distintas actividades e moi fluído o que supón para Arbo unha fonte de ingresos para o comercio local.

    O presidenta da Câmara de Melgaço e o alcalde de Arbo, asisten ao paso dos primeiros vehículos trala reapertura da fronteira entre as dúas localidades

    O pasado 1 de xullo o alcalde de Arbo Horacio Gil e o presidente da Câmara de Melgaço, podían asistir, por fin, ao peche da apertura da fronteira entre ambos municipios. Con este acto simbólico, os rexedores quixeron poñer en valor a amizade que une a estes dous pobos, que durante estes meses estiveron separados. Dous pobos con semellanzas culturais, tradicións, festas, gastronomía…. e sobre todo amizade.

    Non se pode esquecer que Melgaço e Arbo están unidos, dende hai moitísimos anos pola, ponte internacional ao igual que o estiveron, moito antes, polo transbordador e antes aínda polas barcas. Dende a construción da Ponte o trafico foi máis fluído e os habitantes de ambos municipios comezaron a ‘facer vida’ a ambos lados da fronteir.

    Porén, a crise da COVID-19 fixo que Arbo e Melgaço, separados únicamente por uns cantos metros, estiveran separados por máis de 3 meses.

    O alcalde de Arbo, Horacio Gil, mostrou a súa satisfacción porque a Ponte Internacional Arbo-Melgaço “poida reactivar en todos ós ámbitos a súa actividade que sempre foi moi intensa, entre os veciños e veciñas de ambos lados do río Miño”.

    O rexedor quixo subliñar a importancia da “volta a normalidade transfronteiriza” e os beneficios “que esta apertura supón para o noso concello”. Horacio Gil, recordou que se deben adoptar todas as medidas sanitarias recomendadas tanto pola Xunta de Galicia e o Goberno de España, “e cumprir con todas as recomendacións e obrigas para que esta crise sanitaria non se volva a repetir”.

    LIBROS

    A pegada de «Ronsel»

    A editorial Galaxia vén de recuperar a súa vella colección «Ronsel», concibida nos anos 80 para darlle cabida «a novas voces e a novas temáticas das nosas letras», en palabras da propia editorial. Daquela, foi o espazo no que se deron a coñecer algúns autores que, andado o tempo, acadarían sona no noso sistema literario, como foi o caso de Darío Xohán Cabana ou Miguel Anxo Murado. Nesta nova andaina e, polo de agora, estréase con dúas publicacións, pero anuncian novas sorpresas ao longo de todo este ano.

    Dores Tembrás, «Enxertos»

    A nostalxia é unha materia prima habitual á hora de escribir poesía, mais non fai falla chegar a tanto. Se, a cotío, esa nostalxia leva implícita certa dose de tristura morriñenta para lembrar tempos pretéritos, non sempre ten que ser así, como demostra Dores Tembrás no seu último poemario, «Enxertos». Dores mergúllase na súa propia memoria, na súa infancia na aldea e na mocidade urbanita, para poñer en práctica unha modalidade de nostalxia leda e luminosa, alonxada de tristuras e saudades

    Queridos Reis Magos…

    Nas cartas aos Reis Magos de Oriente nunca debe faltar unha boa dose de literatura, sexa cal sexa a idade do receptor. Neste andel, como facemos sempre, queremos aportar algunhas recomendacións dirixidas aos máis pequenos da casa.