A alcaldesa de Mos, Nidia Arévalo, informa de que foi desestimado o recurso de apelación presentado polo Concello o pasado 23 de novembro, sobre os presuntos delitos de suplantación de identidade e falsedade documental por parte da Comunidade de Montes de Tameiga no caso dos recibos falsos da auga, preparados para enviar por correo aos domicilios mosenses xusto antes das eleccións municipais de 2019.
O Xuzgado de Primeira Instancia e Instrucción Nº1 do Porriño entende, e así o expresa a Xuíz literalmente no auto de data 9 de febreiro de 2021, que “o documento falsificado en cuestión, dadas as súas características, nunca podería inducir a error aos seus destinatarios e que se trata dunha falsificación realizada de forma tan burda non pode considerarse un medio idóneo para obter un fin ou causar un dano, pois calquera pode darse conta da falsedade”.
“A Xuíz en ningún caso nega que sucederan os feitos”, volve a lembrar a rexedora local mosense “e con iso nos quedamos”. “Polo tanto queda claro que os feitos non foron unha invención nin unha montaxe miña para gañar as elección como dicían, senón que as cartas sí que foron unha montaxe da Comunidade de Montes de Tameiga”, sentenciou Arévalo.
Xa que o arquivo non ve indicios de delito pero sí recolle que estes feitos realmente sucederon ao estar demostrados polas cámaras de seguridade e as declaración do persoal de Correos. E para Nidia Arévalo, alcaldesa de Mos, “isto é o importante, que se recoñeza a veracidade dos feitos, agora se non son considerados delitos é outra cousa”.
O asunto foi tan grave que incluso se acusou á alcaldesa e ao goberno mosense de facer falsas acusacións e ter sido elaborada unha montaxe por parte do Partido Popular de Mos.
Desestimado o recurso, a rexedora local mosense quere pechar o lamentable capítulo dos recibos de auga falsos manifestando a súa convicción de “que se tratou dunha trama política contra min”. Trama que incluiu durante todo o ano 2019, nos meses previos aos comicios locais, a convocatoria de Asambleas na Comunidade de Montes de Tameiga e nas Comunidades de Augas, manifestacións, pancartas en vivendas (unha delas colocada nunha das casas das que partiron os recibos falsos), mentiras para xerar alarma social como que a auga de Pereiras estaba contaminada, e o colofón final previo ás eleccións: os recibos falsos.