A Asociación Ecocultural Búrbida, empeñada na recuperación, conservación e divulgación da memoria histórica de Mondariz e Mondariz Balneario, quere convidar a toda a veciñanza a asistir a esta conferencia pública sobre a escritora que describiu Mondariz como o lugar “donde se eleva el mejor establecimiento balneario, sin disputa el más suntuoso de la Península, y a su alrededor nacen cada año hoteles espaciosos, y brotan a docenas esos lindos edificios peculiares de la provincia de Pontevedra, todos de albo granito, con alegres tejados de un rojo de coral”. Pardo Bazán visitou o balneario de Mondariz entre 1873 e 1920, asistindo ao nacemento, desenvolvemento e fama desta vila de augas.
En 1888 Pardo Bazán, amiga persoal da familia Peinador, volve a Mondariz para descansar e escribe: “Con fidelidad inefable me entrego a la madre naturaleza esta temporada: un bienestar físico inmenso me impide y veda todo pinito intelectual, y voy perdiendo el feo vicio de pensar en cosa alguna. Aire, comida, paseo, campo, respirar y dormir, es la hora de la dicha suprema”.
Un ano máis tarde, en 1889, Dona Emilia describe o perfil dos agüistas que atopa nas fontes da Gándara e Troncoso: “A Mondariz, milagroso para el estómago, afluyen nuestros ‘ilustres enfermos’, los descalabrados de las letras, de la política y del arte. Si deseáis conocer, sorprender en su vida diaria a los escritores españoles del renombre, a los políticos de talla, á Mondariz. Por allí ha desfilado en pocos años lo escogido de la inteligencia española”.
En 1920 a condesa, xa anciá, visita o balneario por última vez. Alí é vista por Vicente Aleixandre quen, ao vela, escribe: “Delante de la imponente fachada, un grupo o mejor un corro (…). Adelantó la cabeza y allí la vio; sentada, mejor, aprisionada, contenida, rebosada en el gran sillón de mimbre, una vieja señora. ¿Una vieja señora o un ídolo? Porque allí, inmóvil, rodeada del corro de sus fieles absortos, tenía algo de ídolo (…) allí, allí, envuelta por su mágica rueda se descubría, al fin, una sombra: real, tangible –audible– doña Emilia Pardo Bazán.”
Patricia Carballal presentou unha tesiña de licenciatura sobre os contos de Emilia Pardo Bazán no ano 2003 na Universidade da Coruña e dedicouse a estudar o seu teatro na súa tese de doutoramento, presentada no ano 2015 na mesma universidade. A nosa conferenciante foi secretaria da revista La Tribuna. Cardernos de Estudos da Casa Museo de Emilia Pardo Bazán. Ademais Patricia Carballal estivo na organización de 7 congresos internacionais dedicados á vida e obra desta escritora feminista e publicou varios artigos e capítulos de libros sobre Pardo Bazán. Carballal Publicou, xunto coa Fundación Mondariz Balenario e a Real Academia Galega o libros Mondariz en los textos de Emilia Pardo Bazán (2009). A nosa convidada traballou na Casa-Museo Emilia Pardo Bazán, na Real Academia Galega e, desde 2011, é docente da Universidade da Coruña. Búrbida quere agradecer o apoio recibido para a organización deste acto por parte do Hotel Balneario de Mondariz e máis do Concello de Mondariz e, sobre todo, a Patricia Carballal pola súa colaboración altruísta e xenerosa.