7.9 C
Pontevedra
Venres, 29 de Marzo de 2024
Máis
    HomeO CondadoMondarizEmilia Pardo Bazán regresa a Mondariz 102 anos despois da súa última...

    Emilia Pardo Bazán regresa a Mondariz 102 anos despois da súa última visita

    Patricia Carballal, profesora da Universidade da Coruña, imparte unha charla sobre a escritora o sábado día 15, ás 19 h na Biblioteca Municipal

    A Asociación Ecocultural Búrbida, empeñada na recuperación, conservación e divulgación da memoria histórica de Mondariz e Mondariz Balneario, quere convidar a toda a veciñanza a asistir a esta conferencia pública sobre a escritora que describiu Mondariz como o lugar “donde se eleva el mejor establecimiento balneario, sin disputa el más suntuoso de la Península, y a su alrededor nacen cada año hoteles espaciosos, y brotan a docenas esos lindos edificios peculiares de la provincia de Pontevedra, todos de albo granito, con alegres tejados de un rojo de coral”. Pardo Bazán visitou o balneario de Mondariz entre 1873 e 1920, asistindo ao nacemento, desenvolvemento e fama desta vila de augas.

    En 1888 Pardo Bazán, amiga persoal da familia Peinador, volve a Mondariz para descansar e escribe: “Con fidelidad inefable me entrego a la madre naturaleza esta temporada: un bienestar físico inmenso me impide y veda todo pinito intelectual, y voy perdiendo el feo vicio de pensar en cosa alguna. Aire, comida, paseo, campo, respirar y dormir, es la hora de la dicha suprema”.

    Un ano máis tarde, en 1889, Dona Emilia describe o perfil dos agüistas que atopa nas fontes da Gándara e Troncoso: “A Mondariz, milagroso para el estómago, afluyen nuestros ‘ilustres enfermos’, los descalabrados de las letras, de la política y del arte. Si deseáis conocer, sorprender en su vida diaria a los escritores españoles del renombre, a los políticos de talla, á Mondariz. Por allí ha desfilado en pocos años lo escogido de la inteligencia española”.

    En 1920 a condesa, xa anciá, visita o balneario por última vez. Alí é vista por Vicente Aleixandre quen, ao vela, escribe: “Delante de la imponente fachada, un grupo o mejor un corro (…). Adelantó la cabeza y allí la vio; sentada, mejor, aprisionada, contenida, rebosada en el gran sillón de mimbre, una vieja señora. ¿Una vieja señora o un ídolo? Porque allí, inmóvil, rodeada del corro de sus fieles absortos, tenía algo de ídolo (…) allí, allí, envuelta por su mágica rueda se descubría, al fin, una sombra: real, tangible –audible– doña Emilia Pardo Bazán.

    Patricia Carballal presentou unha tesiña de licenciatura sobre os contos de Emilia Pardo Bazán no ano 2003 na Universidade da Coruña e dedicouse a estudar o seu teatro na súa tese de doutoramento, presentada no ano 2015 na mesma universidade. A nosa conferenciante foi secretaria da revista La Tribuna. Cardernos de Estudos da Casa Museo de Emilia Pardo Bazán.  Ademais Patricia Carballal estivo na organización de 7 congresos internacionais dedicados á vida e obra desta escritora feminista e publicou varios artigos e capítulos de libros sobre Pardo Bazán. Carballal Publicou, xunto coa Fundación Mondariz Balenario e a Real Academia Galega o libros Mondariz en los textos de Emilia Pardo Bazán (2009). A nosa convidada traballou na Casa-Museo Emilia Pardo Bazán, na Real Academia Galega e, desde 2011, é docente da Universidade da Coruña. Búrbida quere agradecer o apoio recibido para a organización deste acto por parte do Hotel Balneario de Mondariz e máis do Concello de Mondariz e, sobre todo, a Patricia Carballal pola súa colaboración altruísta e xenerosa.

    LIBROS

    A pegada de «Ronsel»

    A editorial Galaxia vén de recuperar a súa vella colección «Ronsel», concibida nos anos 80 para darlle cabida «a novas voces e a novas temáticas das nosas letras», en palabras da propia editorial. Daquela, foi o espazo no que se deron a coñecer algúns autores que, andado o tempo, acadarían sona no noso sistema literario, como foi o caso de Darío Xohán Cabana ou Miguel Anxo Murado. Nesta nova andaina e, polo de agora, estréase con dúas publicacións, pero anuncian novas sorpresas ao longo de todo este ano.

    Dores Tembrás, «Enxertos»

    A nostalxia é unha materia prima habitual á hora de escribir poesía, mais non fai falla chegar a tanto. Se, a cotío, esa nostalxia leva implícita certa dose de tristura morriñenta para lembrar tempos pretéritos, non sempre ten que ser así, como demostra Dores Tembrás no seu último poemario, «Enxertos». Dores mergúllase na súa propia memoria, na súa infancia na aldea e na mocidade urbanita, para poñer en práctica unha modalidade de nostalxia leda e luminosa, alonxada de tristuras e saudades

    Queridos Reis Magos…

    Nas cartas aos Reis Magos de Oriente nunca debe faltar unha boa dose de literatura, sexa cal sexa a idade do receptor. Neste andel, como facemos sempre, queremos aportar algunhas recomendacións dirixidas aos máis pequenos da casa.