20.2 C
Pontevedra
Mércores, 24 de Abril de 2024
Máis
    HomeBaixo MiñoTomiñoTomiño rende homenaxe a Suso Montero pola súa implicación social e humana...

    Tomiño rende homenaxe a Suso Montero pola súa implicación social e humana na vida do municipio

    A praza do Seixo ateigouse de veciños e veciñas nun emotivo acto que contou coa presenza de autoridades, familiares, amigos e compañeiras de traballo

    A praza do Seixo ateigouse este sábado durante a celebración do xa tradicional Acto Cívico do Alivio, este ano dedicado a Jesús “Suso” Montero Villar, coñecido e recoñecido pola súa activa implicación social na vida do municipio e polo seu destacado carácter humano, sempre disposto a axudar a todo o mundo de xeito desinteresado.

    No acto estiveron presentes os membros da corporación municipal, alcaldes e alcaldesas da comarca, autoridades e representantes dos corpos de seguridade, homenaxeados en anos anteriores, amigos, familiares e unha multitude de veciños e veciñas que arrouparon ao homenaxeado nunha emotiva xornada.

    A gala, presentada polo actor e locutor Suso Pando, puxo en valor a figura do “Suso do INEM”, veciño incansable no seu labor asociativo e social. Nado en Castrelo de Miño no 1954 e veciño de Tomiño logo de casar coa súa muller, Mari, Suso foi membro das comisións de festas de San Blas durante dúas décadas e da Nosa Señora, participou na traída de augas de Vilar e na directiva da Comunidade de Montes de Tomiño, na que segue activo. Tamén destacou polo seu labor no deporte, sendo membro da directiva do Tomiño F.C. e promotor do Tomiño F.C. Feminino.

    Na súa intervención Suso non deixou de agradecer a presenza de todos e todas as asistentes “a quen lles gustaría poder saudar un por un”, ademais de lembrar a toda a xente que pasou polo ultramarinos que rexentaban seus pais cando era un cativo e que deixaron unha forte impronta nel. Tamén tivo palabras para lembrar a un dos seus íntimos amigos da infancia tristemente falecido ese mesmo día, o pediatra Juan Luis Villalón Rios, compañeiro co que estudou no colexio dos Maristas. Un papel destacado reservou nos seus agradecementos para a súa muller, Mari, un piar fundamental na súa vida. “Sempre ocupada nos labores domésticos, coidando do pai, logo dos irmáns, logo dos fillos, logo dos netos… e sempre de min”, declarou.

    “Gratitude e recoñecemento por parte de toda a veciñanza de Tomiño” foron as palabras da alcaldesa Sandra González cara ao homenaxeado, a quen recoñeceu como “un dos imprescindibles nunha sociedade que aspira a ser mellor, amable e xenerosa cos seus veciños e veciñas”. Montero tamén destacou durante toda a súa vida polo seu marcado carácter humano e solidario, sempre disposto a axudar a todo o mundo, resolvendo dúbidas e asesorando a quen o precisou en multitude de xestións nunha época na que Internet e o acceso á información non eran tan asequibles como na actualidade.

    A rexedora relatou o difícil que fora convencer “ao Suso” de que a homenaxe deste ano tiña que ser para el, xa que non entendía o por que do recoñecemento. “Pedinlle que o pensara, e que saíra a rúa e lle preguntara á xente se o merecía ou non. A proba de que é así témola hoxe aquí, con esta praza ateigada de veciños e veciñas que así o cren”, declarou.

    A cerimonia contou tamén coa actuación previa da Treboada Baixo Miño e estivo amenizada pola Agrupación Musical de Goián, a cal ofreceu un concerto unha vez finalizado o acto.

    LIBROS

    A pegada de «Ronsel»

    A editorial Galaxia vén de recuperar a súa vella colección «Ronsel», concibida nos anos 80 para darlle cabida «a novas voces e a novas temáticas das nosas letras», en palabras da propia editorial. Daquela, foi o espazo no que se deron a coñecer algúns autores que, andado o tempo, acadarían sona no noso sistema literario, como foi o caso de Darío Xohán Cabana ou Miguel Anxo Murado. Nesta nova andaina e, polo de agora, estréase con dúas publicacións, pero anuncian novas sorpresas ao longo de todo este ano.

    Dores Tembrás, «Enxertos»

    A nostalxia é unha materia prima habitual á hora de escribir poesía, mais non fai falla chegar a tanto. Se, a cotío, esa nostalxia leva implícita certa dose de tristura morriñenta para lembrar tempos pretéritos, non sempre ten que ser así, como demostra Dores Tembrás no seu último poemario, «Enxertos». Dores mergúllase na súa propia memoria, na súa infancia na aldea e na mocidade urbanita, para poñer en práctica unha modalidade de nostalxia leda e luminosa, alonxada de tristuras e saudades

    Queridos Reis Magos…

    Nas cartas aos Reis Magos de Oriente nunca debe faltar unha boa dose de literatura, sexa cal sexa a idade do receptor. Neste andel, como facemos sempre, queremos aportar algunhas recomendacións dirixidas aos máis pequenos da casa.