18.9 C
Pontevedra
Xoves, 21 de Setembro de 2023
Máis
    HomeA ParadantaCoveloO Ramo do Rosario volveu relucir en Godóns

    O Ramo do Rosario volveu relucir en Godóns

    Un ano máis o tradicional Ramo do Rosario desfilou en Godóns para perpetuar os rituais populares que acompañan a historia dos veciños desta parroquia e da contorna. Este ano, por vez primeira, tomou o relevo a recentemente creada Asociación O Ramo do Rosario, que naceu para manter vivas as tradicións e legalas ás novas xeracións. A súa vocación é promover vivos estos costumes que provocan momentos de encontro e fomentan a unidade veciñal.

    Ao non ser posible que o relevo o collan os matrimonios casados na igrexa parroquial, a asociación suplirá esta circunstancia e confeccionará, a partir de agora, o ramo ao estilo tradicional: unha rama de piñeiro de como mínimo cinco rodas de polas, adornos de papel de cores, flores e fitas coroando cada rama, unha cabaza con viño, unha rosca e un polo simbolizado agora por unha figura e dar, así, cumprimento á Lei de Protección e Benestar Animal.

    Cada primeiro domingo de agosto sairá o Ramo do Rosario da Casa Cultural de Godóns para acadar a igrexa e acompañar a procesión. A veciñanza gozará dun picoteo que emulará o que ofrecían os maiordomos nos seus fogares.

    COLABORACIÓNS

    Alberto Mancebo, «O que me quedaba por dicirche»

    Poderiamos afirmar que nos últimos meses algo se está a mover na literatura galega pola aparición de novos autores que nos sorprenden gratamente pola frescura das súas propostas.

    Antón Riveiro Coello, «Hotel Carioca»

    Antón Riveiro Coello volve a demostrar a súa rara habilidade para a construción de historias nas que xoga a mantenta coas personaxes e mais co lector.

    Branca Novoneyra, «As cunchas baleiras»

    Logo dunha longa década de escrita íntima e de reflexión, Branca Novoneyra decide facer público un novo poemario de clara vocación estética e simbólica como é «As cunchas baleiras», que ela mesma concibe como unha «antoloxía» dos versos que saíron da súa pluma ao longo de todo este tempo.

    Fabio Rivas, «A pintura debida»

    Ás veces atopamos sorpresas inesperadas que nos fan sorrir e confiar na saúde da nosa literatura.

    Colaboradores

    Alberto Aliaga Sola
    20 POSTS0 COMMENTS
    Bea Sanfa
    14 POSTS0 COMMENTS
    Manrique Fernández
    89 POSTS0 COMMENTS
    Paz de la Peña
    42 POSTS0 COMMENTS
    Ricardo Canosa Bastos
    14 POSTS0 COMMENTS
    Roberto Mera
    8 POSTS0 COMMENTS
    Avatar
    1 POSTS0 COMMENTS