18.4 C
Pontevedra
Martes, 26 de Setembro de 2023
Máis
    HomeA ParadantaCoveloNueva York e Barcia de Mera unidos pola Danza Contact Improvisación

    Nueva York e Barcia de Mera unidos pola Danza Contact Improvisación

    Esta danza postmoderna de improvisación naceu a principios dos ano 70 en Nueva York e supuxo unha revolución dentro do campo artístico da danza ao expresarse dun modo máis espontáneo a partir das posibilidades de cada corpo. Quen lle ía dicir ao coreógrafo Steve Paxton e á bailarina Nancy Stark Smith, creadores desta modalidade, que aterrarían nunha parroquia de Covelo grazas ás e aos profesionais que no último ano organizaron diferentes actividades na Casa do Pobo de Barcia de Mera. Tres edicións da Xuntanza Galega de Contact-Impro; obradoiros para formadores chegados de todo o mundo e, nestes últimos meses, unha formación internacional para formadores financiada por Europa no marco do programa ERASMUS que utiliza a danza como ferramenta pedagóxica son algunhas das iniciativas desenvoltas en Barcia de Mera.

    Movementos procedentes doutros campos artísticos, técnicas deportivas ou artes marciais son algúns dos ingredientes nos que se apoian para deixar voar as posibilidades de cada corpo e xogar co punto de gravidade e co contacto co chan. 

    Barcia de Mera e as súas xentes foron un apoio fundamental para que repitan a experiencia e organicen obradoiros, retiros intensivos, formacións para formadores e todo tipo de actividades como a prevista para o mes de setembro na que o recoñecido experto israelí Yaniv Mintzer ofrecerá unha formación. “Terá un aforo limitado e organizarase mediante inscrición previa pero estará aberta a todo tipo de persoas, dende as que se queren iniciar a profesionais da danza. Por este motivo será un encontro rico”, explica a organización do Covelo Contact-Impro. Ante o éxito da primeira formación ofrecida pola bailarina italiana Linda Bufali a organización repite en Barcia de Mera “polo bo acollemento que nos deron facilitándonos as instalacións públicas da casa do pobo, polo fermosa contorna natural e pola complicidade do albergue Alentea”. Agradecidos pola boa acollida estudan organizar unha sesión demostrativa e participativa ao aire libre para dala a coñecer entre as persoas da parroquia e do resto de Covelo.

    Sen decatarnos, a danza Contact-Impro xoga cos apoios, coa repartición do peso e coa enerxía das persoas que bailan concentrados en conectar co seu interior para expresarse e para experimentar sensacións.

    A vivenza sensorial, a creatividade e a liberdade de compor a túa propia danza son a esencia desta modalidade que se pode iniciar e practicar a calquera idade.

    Esta disciplina complexa e profunda ten de fondo un traballo somático de coñecemento do corpo combinado con partes acrobáticas pero tamén de reflexión. A súa versatilidade fai que teñan aplicacións dende terapéuticas a artísticas. “Está aberta a calquera idade e persoa. Non é un espectáculo é un recurso que empregamos moito en programas de traballo social e de inclusión, tamén con persoas con limitacións e doenzas físicas ou psíquicas, tamén lúdico porque non esixe ter un fondo físico determinado. Non procura mover o corpo por un motivo estético máis ben de concentrarse no corpo e no seu movemento. É unha actividade participativa máis ca demostrativa. Non é para ver, é para sentir e para participar”, explican o equipo de formadores do ERASMUS Contact-Impro.

    Dín que Barcia de Mera ten unha maxia especial, enerxías nas que poder volver á orixe, “Barcia de Mera é o lugar ideal polo seu entorno rural e o contacto coa natureza. Procuramos fomentar a cultura e a arte no rural e, á vez, ter a posibilidade de nutrirnos da natureza e atopar o equilibrio entre a cidade e a orixe”.

    COLABORACIÓNS

    Alberto Mancebo, «O que me quedaba por dicirche»

    Poderiamos afirmar que nos últimos meses algo se está a mover na literatura galega pola aparición de novos autores que nos sorprenden gratamente pola frescura das súas propostas.

    Antón Riveiro Coello, «Hotel Carioca»

    Antón Riveiro Coello volve a demostrar a súa rara habilidade para a construción de historias nas que xoga a mantenta coas personaxes e mais co lector.

    Branca Novoneyra, «As cunchas baleiras»

    Logo dunha longa década de escrita íntima e de reflexión, Branca Novoneyra decide facer público un novo poemario de clara vocación estética e simbólica como é «As cunchas baleiras», que ela mesma concibe como unha «antoloxía» dos versos que saíron da súa pluma ao longo de todo este tempo.

    Fabio Rivas, «A pintura debida»

    Ás veces atopamos sorpresas inesperadas que nos fan sorrir e confiar na saúde da nosa literatura.

    Colaboradores

    Alberto Aliaga Sola
    20 POSTS0 COMMENTS
    Bea Sanfa
    14 POSTS0 COMMENTS
    Manrique Fernández
    89 POSTS0 COMMENTS
    Paz de la Peña
    42 POSTS0 COMMENTS
    Ricardo Canosa Bastos
    14 POSTS0 COMMENTS
    Roberto Mera
    8 POSTS0 COMMENTS
    Avatar
    1 POSTS0 COMMENTS