15.1 C
Pontevedra
Xoves, 25 de Abril de 2024
Máis
    HomeA ParadantaArboArbo está en tempada de lamprea

    Arbo está en tempada de lamprea

    Arbo é un municipio que convive cunha curiosa especie de peixe que leva existindo máis de 500 millóns de anos, e que atopou no Miño uno dos mellores ambientes para desenvolverse. Moito antes da aparición dos dinosauros a lamprea xa habitaba no océano, desde entón, cada ano entre abril e xuño, miles de pequenos ovos de lamprea inician o seu ciclo de vida.

    Este concello é a capital mundial da lamprea, non existe constancia doutro pobo no mundo que teña unha tradición tan antiga e arraigada ao redor deste peixe ciclóstomo prehistórico e misterioso.

    A lamprea en Arbo é toda unha tradición. Prepárase desde hai séculos e a que se captura a esta altura do Miño ten unha textura, unha cor e un sabor diferentes. A mellor tempada para degustala é de xaneiro a abril e o prato típico é “á arbense”, cociñada no seu propio sangue.

    Os seus cociñeiros e cociñeiras de Arbo son creadores da receita que pasou de xeración en xeración ao longo da historia.

    O alcalde do Concello de Arbo, Horacio Gil, lémbra que dá comezo a tempada de lamprea e que nos restaurantes e casas rurais serven lamprea no menú, os establecementos hostaleiros de Arbo son acolledores, accesibles, e conta con todos os servizos, adaptados ás circunstancias sanitarias, cumpren todas as medidas de seguridade para non propagar a Covid-19.

    LIBROS

    A pegada de «Ronsel»

    A editorial Galaxia vén de recuperar a súa vella colección «Ronsel», concibida nos anos 80 para darlle cabida «a novas voces e a novas temáticas das nosas letras», en palabras da propia editorial. Daquela, foi o espazo no que se deron a coñecer algúns autores que, andado o tempo, acadarían sona no noso sistema literario, como foi o caso de Darío Xohán Cabana ou Miguel Anxo Murado. Nesta nova andaina e, polo de agora, estréase con dúas publicacións, pero anuncian novas sorpresas ao longo de todo este ano.

    Dores Tembrás, «Enxertos»

    A nostalxia é unha materia prima habitual á hora de escribir poesía, mais non fai falla chegar a tanto. Se, a cotío, esa nostalxia leva implícita certa dose de tristura morriñenta para lembrar tempos pretéritos, non sempre ten que ser así, como demostra Dores Tembrás no seu último poemario, «Enxertos». Dores mergúllase na súa propia memoria, na súa infancia na aldea e na mocidade urbanita, para poñer en práctica unha modalidade de nostalxia leda e luminosa, alonxada de tristuras e saudades

    Queridos Reis Magos…

    Nas cartas aos Reis Magos de Oriente nunca debe faltar unha boa dose de literatura, sexa cal sexa a idade do receptor. Neste andel, como facemos sempre, queremos aportar algunhas recomendacións dirixidas aos máis pequenos da casa.