Tag: lendas
A rapazada de Crecente coñece os ‘Tesouros Humanos Vivos’ a través do contacontos da Deputación
Técnicas de pesca tradicional en torno á lamprea, características dos traballos artesanais, as variedades dialectais únicas na zona, os contos e lendas e mesmo as particularidades musicais, como as treboadas, que desde tempos inmemoriais se transmitían de xeración en xeración nos territorios transfronteirizos… foron onte protagonistas dos contacontos que a Deputación, a través do departamento de Cooperación Transfronteiriza de Uxío Benítez, levou ao colexio Manuel Sieiro de Crecente grazas ao programa ‘Tesouros Humanos Vivos’.
Unha batalla entre reis no Castelo do Sobroso, A batalla de Portela de Areas
Nos remontamos o ano 983, nunha Península Ibérica onde a fronteira cos musulmáns (Al-Andalus) situábase no río Douro, e a situación interna no reino cristián chamado de León (pero os musulmáns chamaban de Galicia), moi convulsa e nuha crise política.
A lenda do vello cego e Almanzor no Castelo do Sobroso
Todo é sempre máis amplo do que semella, e polo normal, o carón dun ben patrimonial material, sempre soe existir un ou varios inmateriais. Falamos como non das lendas, mitoloxía ou mitos, tan arraigado legado dende o pasado que nos conecta directamente coa nosa historia e Terra contada de maneira oral e popular polos nosos antepasados ate os nosos días.
Arroz de coliflor con verduritas
No, la coliflor no es aburrida. ¿Recordáis que hace un tiempo hicimos una pizza con la base hecha con coliflor? Pues hoy vamos a hacer unas verduritas con un “arroz de coliflor”.
Teresa Ríos Noya, «Non estamos preparados para medrar»
Que a poesía de base é unha marmita na que se van aliñando os nomes que mañá serán referente da nosa escrita, é algo que moi poucos poñen en dúbida a estas alturas da vida. E o caso que nos ocupa vén ser un exemplo máis de tal afirmación. Teresa Ríos deuse a coñecer ao abeiro do grupo poético e literario Versos de Areas, xurdido en Ponteareas un par de anos atrás.
Serafín Parcero, «A illa dos deuses»
As novelas de corte histórico que se publican en Galicia acostuman a estar ateigadas de referencias a feitos e personaxes reais, profusamente documentadas, e mesmo poderían pasar sen rubor (unhas máis ca outras) a criba de calquera historiador que se parase a valorar a súa veracidade. Pero son poucos os casos nos que o autor se entrega sen cortapisas á ficción partindo dunha realidade coñecida e dándolle a volta completamente ata configurar un relato propio.
Colaboradores
