Andrea Dávila Rubio, coa peza ‘I wish you’d rub your quills against my stomac’; Nuria Rodríguez Figueiredo, coa peza ‘Voltar’; María del Mar Ramón Soriano, con ‘Homeworks’; e Alejandro Rego Díaz, con ‘Representación nº3. La mano del artista’, foron os artistas seleccionados polo xurado da edición 2020 de Novos Valores, que nesta ocasión optou por tres creacións ‘escultóricas’ e unha composición fotográfica para outorgar as catro bolsas de estudos de 7.500 euros.
O director do Museo valorou especificamente as memorias presentadas sobre os procesos creativos de cada unha das pezas, así como o destino que cada unha das autoras e o autor dará ás bolsas. Subliñou que esta edición, cargada de novidades, foi complexa á hora de elixir pola calidade amosada polas persoas participantes que, se ben foron menos en número que noutras edicións, fixeron propostas moi interesantes nas diferentes disciplinas artísticas.
Ademais das e dos bolseiros, na exposición de Novos Valores 2020 que se abrirá este xoves e permanecerá aberta no Sexto Edificio do Museo ata o 15 de novembro, tamén se poderán ver outras 17 pezas. Nesta ocasión, é de destacar a abrumadora maioría de mulleres presentes, sendo protagonistas de catro quintas partes da mostra, así como tamén de pezas escultóricas, destacando as sete obras escollidas polo xurado fronte ás catro de fotografía, e apenas tres de pintura e gravado, dúas instalacións, un vídeo e un debuxo.
A obra de Andrea Dávila Rubio ‘I wish you’d rub your quills against my stomac’ é unha creación de resina de poliéster, fibra de vidro e aceiro enmarcada dentro dun proxecto de investigación doutoral no que examina a relación entre corpo, pel e escultura “baseado na historia da formación e a remodelación do corpo humano a través de prácticas médicas, fenómenos sociais, mitos e ideas”.
O proxecto en concreto parte da expresión alemana traducida como ‘poñer unha espiña baixo a pel’ ou provocar a alguén. Ao mesmo tempo, a peza está inspirada nun fragmento de María Magdalena de Friedrich Hebbel (1844) no que un pai protagonista utiliza a pel como referencia á súa condición de hostilidade e vulnerabilidade.
‘Voltar’, de Nuria Rodríguez Figueiredo, é tamén unha creación escultórica, neste caso de cerámica vidriada. A autora, xa participante noutras edicións de Novos Valores, explica que en conxunto a peza pode lembrar un altar cheo de elementos e símbolos representativos para chamar ao recordo dunha infancia perdida no tempo.
Instaladas na parede a modo de retablo aparecen figuriñas que constrúen unha “narrativa cargada de sentimentos de anhelo, delicadeza e maxia”, e que lembran aos exvotos, figuras que se ofrecían para materializar un milagre. Debaixo, dúas cadeiras pequeniñas e baleiras parecen á espera sobre unha peana, con flores cerámicas modeladas a man, “que espertan tenrura porque hai moito mimo nelas”, tendo ao seu lado un xogo de té en miniatura que simboliza os escenarios máxicos do xogo.
‘Homeworks. 58h 35 min’ é a proposta de María del Mar Ramón Soriano. Pertence a un proxecto que fala do tempo, a forma de emplealo, os tempos industriais e acelerados contrapostos aos tempos artesanais, lentos e reflexionados. Na construción das dúas pezas dialogan a escultura cerámica e os tarros de cristal que están presentes en toda casa, en forma vertical lembrando dous tótems.
Trátase de pezas producidas durante o confinamento e de aí a obsesión da autora polo pasatempo, o aburrimento ou a cronometración dos procesos, xa que ambas pezas levan como subtítulo ’31 h 40 min’ e ‘26h 55min’, facendo referencia ao tempo de dedicación manual empregado para a súa construción.
Finalmente, a obra de Alejandro Rego Díaz, ‘Representación nº3. La mano del artista’, é unha serie de nove fotografías realizadas entre os anos 2018 e 2019 presentadas en forma de polípctico que pretenden reflexionar sobre a natureza da mirada humana ás obras de arte e de como esta pode afectar á maneira de mirar o mundo real. Segundo explica o autor, “é unha obra dun medio de representación, a pintura, que foi o principal instrumento do ser humano ao longo da historia para reproducir a realidade de maneira visual e en dúas dimensións. É tamén unha obra na que se replantexa unha re-representación da pintura, unha recontextualización de diferentes detalles pictóricos de cadros dos séculos XVII e XX a partir do principal medio de representación da realidade: a fotografía”.
