11.4 C
Pontevedra
Venres, 8 de Decembro de 2023
Máis
    HomeBaixo MiñoA GuardaO Concello da Guarda desminte ao xerente do camping Santa Tecla das...

    O Concello da Guarda desminte ao xerente do camping Santa Tecla das acusacións de responsabilidade pola inundación nas súas instalacións

    O camping Santa Tecla sufriu esta semana unha inundación que anegou o camping e que  afectou ás instalacións do mesmo, as declaracións da xerencia do camping falan de  metro e medio de fecais e pluviais  e que isto se debeu a falla de mantemento  do sistema de saneamento municipal. O xerente chega a afirmar que as arquetas da rede pública reventan cada dúas por tres, de xeito que lle entra un torrente de augas  fecais e pluviais, procedentes da rede, nas súas instalacións.

    O Concello da Guarda, antes que nada, quere manifestar a nosa comprensión polo estado de ánimo e desgusto da xerencia do camping  posto de manifesto en diferentes medios de comunicación.

    Sen embargo, consideramos necesario facer unhas puntualizacións ás súas manifestacións, cando se asegura que a inundación prodúcese como consecuencia do vertido dos pozos de rexistro do emisario que une O Rosal coa Guarda (instalado no seu día pola Xunta de Galicia) e que decorre pola pista  do exterior do camping non se está a dicir a verdade.

    É certo, que a consecuencia de que o emisario entra en carga  en períodos de moita choiva, algunhas das tapas dos rexistros saltan e botan auga fóra, pero en ningún caso esta auga vai parar dentro do recinto do camping, e o xerente o sabe.

    A realidade é que o camping Santa Tecla está situado na Xunqueira de Salcidos, unha paraxe inigualable e marabillosa, pero que en determinadas épocas, sobre todo en períodos de moita choiva, é unha zona inundable. Isto o saben todos os veciños e veciñas de Salcidos, dende sempre, cando as choivas coinciden con marea alta esa zona e o seu entorno  inúndanse, como foi o caso.

    Polo tanto, a auga embalsada no interior do recinto do camping como noutros terreos da Xunqueira non é fecal, senón que é auga procedente da choiva e dos xuncais que rodean a zona.

    LIBROS

    Amador Castro Moure, «Pronto hei de volver»

    A emigración, como non podía ser doutra maneira, é un deses temas aos que a literatura galega volve unha e outra vez. Dende distintas perspectivas e con diferentes enfoques e intencións, forma parte troncal do noso sistema literario dende o momento en que comezou a tomar forma.

    Xosé M. Eyré, «Ou as dúas estaredes mortas»

    Moito temos falado neste mesmo espazo dos cada vez máis difusos lindes entre xéneros literarios; de como novela e relato –tamén a poesía ou o teatro– semellan lidar pola posesión de espazos que tradicionalmente lles eran alleos e que pretenden converter en propios, alimentando así unha fusión que, no fondo, non deixa de ser a procura de novas vías de expresión aínda non transitadas.

    Raquel Castro, «Sobremesas sobre versos»

    Dende fai xa varios anos, Raquel Castro é unha das habituais na literatura infantil galega, pero a maioría dos seus traballos publicados enfocábanse cara ao mundo do teatro para nenos, onde deixou pezas de excelente facturación.